Door mijn ervaring en kennis te delen, kan ik anderen helpen

Ela werkt al meer dan 20 jaar in de gehandicaptenzorg. Ze kwam er op haar 16e mee in aanraking en het was meteen helemaal goed. ‘Dat is wat ik wilde,’ vertelt ze. We praten met Ela over haar werk, motivatie en privéleven.

Als oude bomen worden verplant, dan doen ze het niet meer

Tijdens stages voor de opleiding Zorg en Welzijn niveau 2 kwam ik in aanraking met de gehandicaptenzorg. Ook had ik een oppaskindje met het syndroom van Down. Ik was er bijna elke dag. Al op mijn 17ekwam ik bij Philadelphia terecht, eerst als stagiaire op een woongroep met ouder wordende cliënten. Dat was echt mijn doelgroep. Ik vond het zo leuk en ben daar 17 jaar blijven hangen. Tussendoor deed ik nog een aantal opleidingen, zoals SPW en VIG. 

Tijdens die laatste opleiding merkte ik dat ik de verpleegkundige richting op wilde. Ik wilde mensen verder helpen. Naast het wonen wilde ik ook helpen bij de ongemakken die erbij komen als mensen ouder worden, zodat ze zoveel mogelijk in hun eigen huis konden blijven wonen. Als oude bomen worden verplant, dan doen ze het niet meer. Dat heb ik vaak meegemaakt. Ik wilde eraan bijdragen dat ouderen uiteindelijk konden overlijden in hun eigen huis en niet op een nieuwe plek. 

Al die piepjes, draadjes en machines vond ik heel interessant

Toen kwam mijn moeder in het ziekenhuis terecht. Al die piepjes, draadjes en machines vond ik heel interessant. Ik besloot dat ik de verpleegkundigenopleiding wilde gaan doen. Mijn oma hoorde dit en zei: “Dat mag van mij. Ga het doen.” 

Hierdoor leerde ik ook weer een andere kant van de gehandicaptenzorg kennen. Ik moest weer stagelopen en deed dat dit keer in Amsterdam op een groep met intensieve zorg. Dat was geweldig. 

Ik vind het heel leuk om als verpleegkundige in de gehandicaptenzorg te werken. Niemand is hetzelfde, maar mensen met een beperking hebben een extraatje. Het lichaam zit niet in elkaar zoals in de boeken staat. Dat vind ik interessant. Ook het contact met de mensen vind ik heel fijn. Het is het type mens waar ik voor wil zorgen.

‘Als jij van je lichaam houdt en nog verder wil met dit lichaam, dan moet je stoppen met dit soort werk‘

Uiteindelijk ging ik werken op een groep met EMB-cliënten. Dat was fysiek veel intensiever. Ik kreeg last van mijn schouder en dat bleek een nekhernia te zijn. Daar ben ik aan geopereerd, maar het herstel ging niet snel en het bleef pijn doen, ook al had ik therapieën gehad. Op den duur zei een bedrijfsarts me: “Wees eerlijk naar jezelf. Als jij van je lichaam houdt en nog verder wil met dit lichaam, dan moet je stoppen met dit soort werk.” Dat kwam als een klap binnen, want ik vond dit geweldig. 

Hoewel dit werk niet meer ging, wilde ik wel als verpleegkundige blijven werken. Mijn manager van toen stelde DigiContact voor. Ik kon daar niet meteen aan de slag, maar een tijd later werd ik door een andere oud-manager gebeld met de vraag of DigiContact niet iets voor mij zou zijn. Ze had mijn naam horen vallen. Dat wilde ik nog steeds en zo is het balletje gaan rollen. 

Dit was in januari 2022. Er waren veel vragen met betrekking tot Corona. Het was erg druk, waardoor ik snel ingewerkt was. Het was ook gewoon meteen goed. Tegelijkertijd kwamen er andere vragen op mijn pad, wat ik heel leuk vond. Collega’s belden, waarna ik nadacht over wat ze konden doen in hun situatie en over hoe ik dat zo goed mogelijk aan hen kon overbrengen.

Door mijn ervaring en kennis te delen, kan ik iemand helpen en voorkomen dat iemand verder in de stress schiet. Ik ken de vragen waar ze op de werkvloer tegenaan lopen. Daar liep ik ook tegenaan toen ik er nog werkte en toen belde ik de huisarts. Nu zitten wij daartussen. Begeleiders hoeven daardoor niet meer lang in de wacht te staan of te wachten tot een huisarts langskomt. We kunnen direct meekijken en adviseren. Het verlaagt voor begeleiders de drempel om te bellen, wanneer ze weten dat ze niet meer in de wachtrij bij de huisarts hoeven te staan.

Dat geeft mij het besef dat ik echt op mijn plek zit

Een voorbeeld waarin ik echt iets heb kunnen bijdragen, was een moment dat een begeleider mij belde die het niet meer wist. Ik hoorde dat ze in paniek was. Ze moest echt even met iemand praten om te horen of ze het goede had gedaan. Als ik dan vertel dat ik het ga uitzoeken, luister, vertel dat iemand het goed heeft gedaan of uitleg wat ze kan doen op dat moment, dan hoor je de opluchting. Ze zei daarna dat ze zo blij was dat ze even kon bellen om te sparren en dat ze was gerustgesteld. Dat doet mij beseffen dat ik echt op mijn plek zit.

Ik werk afwisselend thuis en op kantoor. Als het thuis te druk is, ga ik naar kantoor. Aan de andere kant heb ik ook reuring nodig, dus ga ik ook naar kantoor als het thuis te rustig is. Dan ga ik op de fiets naar kantoor, heerlijk in de buitenlucht, en zoek ik de gezelligheid op. Op andere momenten, als het uitkomt of als ik bijvoorbeeld een nacht slecht heb geslapen, werk ik vanuit huis.

Voorheen vond ik het nog niet zo gemakkelijk om mijn werk niet mee naar huis te nemen. Ik was jong, werkte alleen maar, had geen relatie en voelde me op mijn werk heel erg thuis. Als ik dan naar mijn eigen huis ging, was ik nog bezig met appen met collega’s en van alles wat nog gedaan moest worden. Ik werkte thuis regelmatig notulen uit. Ik heb er wel erg van geleerd om dat niet meer thuis te doen. 

Toen ik mijn huidige man leerde kennen, vond hij het ingewikkeld dat ik zo’n onregelmatig rooster had. We konden weinig plannen. We hebben toen er toen voor gezorgd dat daar meer duidelijkheid in kwam. Inmiddels heb ik helemaal geen tijd meer om thuis bezig te zijn met werk en wil ik dan van mijn gezin en mijn huis genieten. Het werken bij DigiContact helpt daarbij. Ik kan het heel makkelijk ‘uitzetten’.

Als het hier opgeruimd is, heb ik rust in mijn hoofd

Als ik vrij ben, vind ik het heel leuk om met mijn zoontje te zijn. Hij gaat nu naar school, waardoor ik meer tijd voor en met mezelf heb. Dat vind ik nog niet zo gemakkelijk: tijd met mezelf doorbrengen. Vroeger vond ik het heerlijk, ging ik lekker films kijken. Op de bank liggen, hoofd uit, niks doen. Daar heb ik nu de rust niet voor. Ik ben meer bezig met het huis schoonmaken en gezellig houden. Daar deed ik vroeger nooit. Ik werkte, sliep en liet thuis de boel de boel. Nu heb ik een gezin en een eigen huis dat ik deel met mijn gezin. Ik wil het gezellig hebben voor anderen en voor mezelf. Als het hier opgeruimd is, heb ik rust in mijn hoofd.

Tijdens het opruimen en schoonmaken luister ik vaak een podcast. Ik ben inmiddels 7 jaar bonusmoeder en ben daar nu erg mee bezig. Ze gaat de prepuberteit in en daar lopen we wel tegenaan. Ik ben niet haar ouder, maar welke rol ga ik daarin dan innemen? Het is fijn dat daar podcasts over zijn gemaakt, waar ik tips en tricks uit kan halen.

Ik vind het ook heerlijk om te wandelen. Als ik mijn zoon naar school heb gebracht, loop ik vaak een rondje door een natuurgebied hier in de buurt. Ik houd ervan om lekker te rommelen in de tuin, te lezen en te zingen. Mijn man en ik hebben samen zangles gehad. Dat was heel erg leuk en willen we graag weer oppakken. Tot die tijd zingen we gewoon thuis en halen we er allemaal herinneringen van vroeger mee op. Daar houden we enorm van.

Onderzoeker DigiContact: ‘Digitale ondersteuning kan goed werken’

Mensen met een verstandelijke beperking die zelfstandig wonen kunnen veel baat hebben bij ondersteuning op afstand die 24 uur per dag beschikbaar is. Dit blijkt uit uitgebreid onderzoek dat Miriam Zaagsma de afgelopen jaren bij Philadelphia deed naar het gebruik van DigiContact. Wij spraken Miriam over haar onderzoek. ‘Ik heb cliënten gesproken die blij zijn dat DigiContact-begeleiders hen stimuleren om zelf mee te denken over oplossingen. Die zeggen “ik blijk meer te kunnen dan ik wist”.’

DigiContact is ondersteuning door begeleiders via tablet of telefoon die door cliënten op elk gewenst moment kan worden ingeschakeld. Philadelphia heeft de digitale ondersteuningsdienst ontwikkeld zodat cliënten meer controle hebben over hun ondersteuning. Hoe deze manier van ondersteuning ervaren wordt, en wat dit cliënten te bieden heeft, onderzocht Miriam Zaagsma de afgelopen zes jaar. 16 februari 2023 promoveert ze hierop. Ze ziet dat DigiContact waardevol kan zijn.

Waar zit hem de waarde van DigiContact in?

‘Het heeft iets anders te bieden dan de reguliere ondersteuning. Zo wordt DigiContact niet alleen van afstand geboden, maar kunnen mensen steeds zelf bepalen wanneer en waarvoor ze hulp nodig hebben. Dit creëert meer mogelijkheden om hen op maat te ondersteunen en een positieve impact te hebben op hun functioneren en op hoe ze zich voelen.’

Waarvoor bellen cliënten zoal in?

‘DigiContact wordt vaak gebruikt als een snel beschikbare uitlaatklep voor opkomende emoties, stress en frustraties. Zo kan het helpen voorkomen dat stress verder oploopt en negatieve gevolgen heeft. Ook willen mensen soms gewoon even met iemand praten en geven begeleiders antwoord op praktische vragen over gezondheid, huishoudelijke taken en openbaar vervoer.’

Is DigiContact voor iedereen geschikt?

‘Niet voor iedereen even veel. Daarom is het belangrijk dat er goed gekeken wordt naar de wensen, behoeftes en mogelijkheden van de cliënt. Waar voor sommige mensen ondersteuning van DigiContact op zichzelf kan staan, is het voor anderen beter om het te combineren met fysieke ontmoetingen met een vaste ondersteuner thuis of op een ontmoetingsplek.’

De zorg in Nederland staat voor forse uitdagingen. Is DigiContact een oplossing daarvoor?

‘Deels wel. Iedereen ziet dat het personeelstekort groot is, terwijl de vraag naar zorg stijgt. Het voordeel van DigiContact is dat begeleiders digitaal contact hebben en dus minder huisbezoeken doen. Daardoor hoeven ze minder te reizen en blijft er meer tijd over voor cliënten die juist het contact aan huis écht nodig hebben. Ik zeg dus deels, omdat we zagen dat DigiContact niet alle zorg ter plaatste kan vervangen en niet voor iedereen geschikt is.’

Kwam je nog dingen tegen die beter kunnen?

‘Als je DigiContact belt, krijg je geen vaste begeleider, dat kan steeds iemand anders zijn. Dat is voor sommigen geen probleem, voor anderen wel. Ik snap dat het nu zo werkt, maar misschien is er een tussenoplossing te vinden. Zoals gezegd, sommige mensen hebben er geen moeite mee. Die hebben misschien een klein netwerk, zijn soms eenzaam, en vinden het juist leuk om verschillende mensen te spreken. De begeleiders kunnen veel voor mensen betekenen.’

Wat vinden de begeleiders zelf van het werk?

‘Het is echt ander werk dan bij mensen langsgaan. Je hoeft niet tien minuten tussen cliënten te fietsen en doordat cliënten ook zonder afspraak inbellen kan je je niet altijd  voorbereiden. Van een gesprek over stress op het treinstation kun je zomaar in een gesprek belanden over iemand die het leven niet meer ziet zitten. Het is een vak apart. Hun collega’s ‘in het veld’ bellen soms ook naar DigiContact, dan heeft het de functie van consultatie. Zij zijn ook blij dat ze in het weekend de telefoon uit kunnen zetten als hun cliënt ook DigiContact heeft. De DigiContact-begeleider filtert de zaken dan en belt de vaste begeleider pas als het echt belangrijk is. Dat is ook mijn advies, blijf altijd een mix aanbieden van ondersteuning via DigiContact, thuis of op de ontmoetingsplek. En dan kun je per cliënt kijken wat het beste werkt.’

Je deed het onderzoek samen met Mark Koning, hoe was dat?

‘Klopt, en Mark is ook cliënt bij Philadelphia. Al snel bleek het heel waardevol dat hij meedeed. Hij hielp met de vragen die we stelden en leerde hoe het is om te onderzoeken. Ik leerde juist hoe ik het onderzoek kon aanpassen, zodat het beter past bij mensen met een beperking. Het onderzoeken was ook leuker doordat we samen werkten. Dat is ons advies: We hopen dat er steeds vaker samen gewerkt wordt door onderzoekers zonder en met een beperking.’

Na 17 jaar ‘op de groep’ is Marieke nu digitaal begeleider

Per toeval kwam Marieke ruim 20 jaar geleden in de gehandicaptenzorg terecht. Direct stal het haar hart. Drie jaar geleden maakte ze de overstap naar DigiContact. Marieke is een mensenmens en zorgt graag voor anderen. Ze vertelt over haar werk, motivatie en wat ze in haar vrije tijd doet.

‘Ik ben getrouwd, heb twee puberkinderen en een hond. Na de havo startte ik met de opleiding tot hbo-verpleegkundige. In het tweede jaar kwam mijn toenmalige vriend om bij een motorongeluk, waarna ik besloot te stoppen met de studie. De moeder van een vriendin werkte destijds bij Philadelphia in Vierhouten. Daar zochten ze begeleiders. Ze vroeg of dat niet wat voor me was. Ik kende de gehandicaptenzorg niet, maar het leek me leuk. Ik kwam erachter dat het wel een andere tak van sport was, maar ik vond het super. Zo ben ik blijven hangen.’

‘Aanvankelijk had ik geen studie afgerond. Dat kon vroeger nog. Later ging ik de opleiding Verzorgende IG doen in de avonduren en daarop volgde de opleiding Verpleegkundige. Later ben ik nog een aantal jaar coördinerend begeleider geweest en heb ik geholpen bij het opzetten van een verpleegkundig team dat de triage op locatie ging doen. Toen ik inmiddels zo’n 17 jaar op locaties werkte, was ik begeleider van een groepje van drie cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag. Ik heb de nodige klappen gekregen, breuken gehad en gehoorbeschadiging opgelopen, maar toch gingen deze mensen in mijn hart zitten. Zij waren niet de reden dat ik uiteindelijk weg wilde.’

Er bleef steeds minder tijd en ruimte over voor de cliënten op de groep en daar had ik moeite mee.

‘In de loop der jaren is er veel veranderd in de directe zorg. Veel ten goede, maar waar ik tegen aanliep, waren de administratieve druk, de regels en de gesprekken met verwanten die allemaal willen dat hun kind op de eerste plek staat. Er bleef steeds minder tijd en ruimte over voor de cliënten op de groep en daar had ik moeite mee. Tijdens de coronapandemie werd bij DigiContact het verpleegkundig team in leven geroepen. Daar zag ik een vacature van voorbijkomen. Ik had op oudejaarsdag mijn sollicitatiegesprek en een maand later stapte ik over.’

‘Het verpleegkundig team bestaat uit vijf verpleegkundigen en is, net als de digitale begeleiders, 24/7 bereikbaar. We hebben een vroege, late en bereikbaarheidsdienst ’s nachts. Je krijgt verschillende mensen aan de telefoon, meestal zijn het begeleiders. Ze kunnen bellen met vragen over epilepsie, diabetes, medicatie, corona en allerlei andere medische zaken waarvoor ze eerder de huisarts of huisartsenpost zouden bellen. We geven ze advies of sturen ze in de juiste richting. Daardoor belasten ze de huisartsenpost en de huisartsen niet meteen en nemen we de druk van de zorg wat weg.’

Soms kloppen allerlei medische gegevens, maar heeft een begeleider toch een ‘niet pluis gevoel’.

‘Daarnaast kennen ze bij de huisartsenpost onze doelgroep minder goed. Soms kloppen allerlei medische gegevens, maar heeft een begeleider toch een bepaald ‘niet pluis gevoel’. Dat onderbuikgevoel is heel belangrijk. We kunnen in de ECD’s, waardoor we de medewerkers vaak zelf kunnen helpen. Of we bellen de huisarts voor overleg op medisch niveau.’

‘Andere professionals kunnen ons ook bellen met vragen. Zo bellen verpleegkundigen ons als ze ergens niet uitkomen of vervangen wij het verpleegkundig team bij ziekte. Daarmee zijn we een goede aanvulling op dit team. Managers bellen ons wel eens om te sparren over situaties en met collega’s van DigiContact hebben we ook veel contact. Als ze bijvoorbeeld een cliënt aan de telefoon hebben die zich zorgen maakt over iets medisch, dan kunnen wij het gesprek overnemen. We hebben ook regelmatig direct contact met cliënten. Ze bellen ons met vragen over medicatie en we doen de dubbele medicatiecontrole, bijvoorbeeld voor cliënten met diabetes die begeleid wonen. We kijken dan mee bij het insuline spuiten.’

‘Als ik nu klaar ben met werken, ben ik ook echt klaar. Dat is het grootste verschil dat ik merkte toen ik startte bij DigiContact. Ik hoef buiten werktijd niet meer op mijn telefoon of mail te letten. Ik heb een werktelefoon, waardoor dit gescheiden is van mijn privételefoon. Ook hoef ik niet meer regelmatig terug voor een gesprek. We hebben een keer in de maand een teamoverleg en that’s it.’

Dit heb ik zelf wel eens gemist op de groep.

‘Het fijne aan DigiContact is dat het zo makkelijk te bereiken is. Er is altijd iemand die met je mee kan denken. Ik kan ze gelijk geruststellen en met ze meedenken. Dit heb ik zelf wel eens gemist op de groep. Het is fijn als iemand dankzij mijn hulp weer verder kan en soms is dat heel eenvoudig. Ik denk bijvoorbeeld even mee met een begeleider die de huisarts moet bellen, maar niet weet wat hij of zij moet zeggen. Andere keren zijn het situaties waarin de ambulance gebeld moet worden. De volgende dag bel ik meestal terug om te horen hoe het is gegaan. Ze bedanken ons dan vaak. Het is gewoon een telefoongesprek waarin ik niets doe en zie, maar het draagt zo bij. Die dankbaarheid is heel fijn.’

‘Elke keer als de telefoon gaat, krijg ik een soort kriebel in mijn buik. Wat ga ik nu krijgen? Dat vind ik leuk. Het gaat van een vergeten vitamine D pil naar pijn op de borst. Je moet dan snel schakelen. Ook kan een beller hoog in zijn stress of emoties zitten. Ik probeer hem dan tot rust te brengen, want daardoor sla je soms stappen over. Andersom moet ik mijn rust ook bewaren. Zo belde laatst een begeleider heel rustig in over dat ze een cliënt niet wakker kreeg. Hij reageerde ook niet op een pijnprikkel. Ik probeerde rustig na te denken en vroeg wat voor pijnprikkel ze had toegediend. Ze had voorzichtig geknepen, dus ik stelde voor dat ze met een pen op zijn nagel duwde. Daar reageerde hij wel op. Wat een opluchting. Nu kon ik bekijken wat er aan de hand was. Soms kap ik wel het gesprek af, omdat 112 gebeld moet worden. Gelukkig moet ik vaker de-escaleren dan andersom.’ 

‘Een ander voorbeeld is een gesprek met een begeleider op een groep waar een cliënt kort daarvoor was overleden. Ze was verdrietig, boos en vol met vragen. Ze moest even ventileren, maar omdat het vrijdagvond was, was haar manager niet bereikbaar. Het is heel erg om een cliënt te verliezen, want je bouwt een band met hem of haar op. Ik heb haar laten praten en gaf haar de tijd. Ze had een luisterend oor nodig en vervolgens tools en houvast waarmee ze verder kon.’

Naast dat ik het werk zelf heel leuk vind, word ik gewoon heel blij van mijn collega’s bij DigiContact.

‘Naast dat ik het werk zelf heel leuk vind, word ik ook heel blij van mijn collega’s bij DigiContact. We werken afwisselend thuis en op kantoor. Dat is fijn. Op kantoor is het dan altijd heel gezellig.’

‘Regelmatig draai ik een bereikbaarheidsdienst ’s nachts. Ik slaap dan wel, maar kan wakker gebeld worden. Ik heb wel eens dat ik, nadat ik een advies heb gegeven en weer in bed lig, me afvraag of ik het goede advies heb gegeven. De verantwoordelijkheid is daarin best hoog. Dan ga ik het nog wel een keer of twee na. Kom ik op hetzelfde uit, dan kan ik het loslaten. Mocht ik twijfelen, dan zou ik terugbellen, maar dat is nog niet gebeurd. Verder neem ik mijn werk niet mee naar huis. Klaar is klaar.’

‘Het helpt ook dat ik bij een vroege dienst een uur overlap heb met een collega. We zien en spreken elkaar dan, waarna ik het kan loslaten. En is er wel wat, dan kan ik altijd overleggen met collega’s van DigiContact. Werk ik op kantoor, dan moet ik een half uur naar huis rijden. Dat is voor mij al een soort cooling down. Na een dag thuiswerken, werkt het al om op de bank te ploffen en even tv te kijken.’

Ik ondersteun medisch repatriëren, wat betekent dat we mensen die in het buitenland in het ziekenhuis zijn beland, naar Nederland halen.

‘Naast het werk bij DigiContact ga ik, als ik tijd heb, als verpleegkundige mee op de ambulance. Ik ondersteun medisch repatriëren, wat betekent dat we mensen die in het buitenland in het ziekenhuis zijn beland, naar Nederland halen. In deze tijd van het jaar zijn dat vooral ski-ongelukken. Vaak gaan we met een ambulancewagen, maar we kunnen ze ook met het vliegtuig van ver ophalen. Naast het telefonisch contact bij DigiContact, maak ik dus ook nog echt, persoonlijk contact met mensen. Dat maakt het voor mij extra leuk.’

‘Verder doe ik al vanaf mijn 5e aan klassiek ballet en jazzballet. Ook mijn dochter danst fanatiek, 5 dagen in de week in het wedstrijdteam. Ze danst binnenkort op het Nederlands Kampioenschap en het Europees Kampioenschap in Duitsland. Daar ben ik ook druk mee. Mijn zoon is 14 jaar en heeft net zijn eerste bijbaantje. Dat is natuurlijk nieuw en spannend. Ik werk om het weekend, waardoor het weekend dat ik vrij ben een soort van heilig is. We proberen dan in ieder geval een dag samen wat te doen. Pubers vinden dat op den duur wat minder leuk, maar het is al fijn om met z’n allen thuis te zijn. Dat staat voor ons ook voor een dag samen doorbrengen.’

Ik moet echt mensen om me heen hebben en ik vind het fijn om voor hen te zorgen.

‘Ik houd ervan om lekker te lopen met de hond. Ik mag graag Netflixen, maar ben het liefst bezig. Als mensenmens moet ik ook echt mensen om me heen hebben en vind ik het fijn om voor hen te zorgen. Mijn moeder deed dat ook altijd. Een voorbeeld is dat ze vroeger regelmatig vroeg wat ik wilde drinken. Als ik dan nee zei, herhaalde ze dat meerdere keren: “Wil je echt niets drinken?” en vervolgens “Neem anders even wat te drinken.” Dat vond ik vroeger heel irritant, maar ik merk dat ik dat nu ook doe bij mijn kinderen. We gingen vroeger ook wel eens met vrienden weg, met vier stellen en allemaal jonge kinderen. Dan stond ik ’s morgens in de keuken brood te smeren voor alle kinderen die al aan de tafel zaten. Dat vind ik leuk. Ik kan daar gewoon van genieten.’

ICT-er Sebastiaan helpt graag mensen, zowel in zijn werk als in zijn vrije tijd.

Vier jaar geleden begon Sebastiaan als ICT’er bij DigiContact. Hij zorgt ervoor dat cliënten met een iPad of telefoon met de medewerkers van DigiContact kunnen bellen. Hiervoor maakt hij de vaak moeilijke instructies begrijpelijk voor cliënten. We spreken Sebastiaan over dit werk, zijn motivatie en wat hij daarnaast nog meer doet.

Ik zorg ervoor dat cliënten met DigiContact kunnen bellen.

‘In 2019 ben ik bij DigiContact begonnen. Ik werkte daarvoor als bezorger voor een wijnhandel en wilde er graag weg. Ik woon zelf ook bij Philadelphia en besprak daar dat ik graag iets anders wilde doen, het liefst bij Philadelphia. Zo kwam deze baan op mijn pad. Eerder deed een externe partij de ICT van DigiContact erbij, maar ik ben echt in dienst gekomen om dit op te pakken. Ik had nog geen ervaring met ICT en deed het eerst nog met een Wajong-uitkering. Inmiddels is dat steeds meer afgebouwd en ben ik volledig in dienst bij DigiContact.’

‘Ik zorg ervoor dat cliënten met DigiContact kunnen bellen. Eerst kwam ik daarvoor vooral bij cliënten thuis, maar tegenwoordig doe ik dat op afstand. DigiContact is zorg op afstand, dus zo werk ik ook. Ik geef een uitleg en als een cliënt een iPad van DigiContact nodig heeft, dan zorg ik ervoor dat hij die, geïnstalleerd en wel, krijgt. Niet elke cliënt heeft dit nodig, want we stimuleren het steeds meer om op een eigen telefoon, tablet of laptop in te loggen.’ 

‘Daarnaast help ik bij storingen. Ik zet de melding door of onderneem een andere actie om hier iets aan te doen. De vragen en meldingen hebben betrekking op de hardware, want ik houd me niet bezig met de software en de systemen waarmee DigiContact-medewerkers werken. Ik help echt aan de kant van de inbeller. Soms krijgt een cliënt nieuw internet, waardoor er weer opnieuw iets geïnstalleerd moet worden. Daarbij maak ik de meest bijzondere situaties mee. Zo kwam ik eens bij iemand die zei dat ze internet had. Ik vroeg om de code, waarop ze antwoordde: “Dat weet ik niet, want het ligt nog onder mijn bed.” Er was nog helemaal niets geïnstalleerd, het lag al maanden in de doos. Ik heb het toen voor haar geïnstalleerd.’

Ik ken de wereld van een cliënt en weet hoe je hen moet benaderen en behandelen.

‘Deze baan past bij mij, omdat ik goed de vertaalslag kan maken tussen moeilijke termen en begrijpelijke taal voor cliënten. Ik woon namelijk zelf ook bij Philadelphia, op een 24/7 locatie in Zwolle. Daardoor ken ik de wereld van een cliënt en weet ik hoe je cliënten moet benaderen en behandelen. Bij een vraag of melding weet ik van tevoren niet precies wat voor situatie ik ga krijgen. Daardoor moet ik altijd eerst aftasten. Dat vind ik heel leuk. Ik houd van die afwisseling.’

‘Ik heb vooral contact met cliënten over het gebruik van DigiContact, maar ook begeleiders lopen wel eens tegen iets aan waarvoor ze bij mij terechtkomen. Daarnaast heb ik contact met de externe bedrijven die DigiContact inzetten, over allerlei gebruikersvragen.’

Je hebt 24/7 iemand op wie je terug kan vallen als er wat is.

‘Het grootste voordeel van DigiContact is dat je altijd weet dat je iemand kan bereiken. Je hebt 24/7 iemand op wie je terug kunt vallen als er wat is. Een aantal bewoners van de locatie waar ik woon heeft ook hulp van DigiContact. Zij vinden het heel fijn dat ze, als ze om 3 uur ’s nachts wakker worden, kunnen bellen over iets waar ze mee zitten. Het geeft ze rust en veiligheid, waardoor ze na het gesprek weer in slaap kunnen vallen. Dat zijn de mooie verhalen.’

‘Ook is het fijn dat DigiContact op een eigen device te gebruiken is. Daardoor maakt het niet uit waar je bent. Sta je op het station en rijdt de trein niet, dan kun je ze bellen. Cliënten die een iPad van DigiContact gebruiken, zijn afhankelijk van wifi. Dat gaat moeilijker, terwijl je jouw eigen apparaat snel kunt gebruiken. Jouw stressmoment kun je daardoor snel verminderen, doordat ze je direct gerust kunnen stellen en met je mee kunnen kijken. Ze helpen je meteen.’

‘Ik maak graag de verstaalslag voor cliënten. Het begrijpelijk maken hoe zij DigiContact kunnen gebruiken, vind ik het belangrijkste. Het is dan ook gaaf als het me lukt om een cliënt die er eerst niets van wilde weten, uit te leggen wat hij of zij ermee kan doen. Dan ga ik met een goed gevoel naar huis en daar haal ik veel energie uit.’

Dat zijn van die kleine momenten waarin ik merk dat mijn hulp belangrijk is.

‘Er zijn meerdere momenten geweest waarop ik het idee had dat ik met mijn werk een belangrijke bijdrage had geleverd. Zo doe ik altijd het eerste belletje samen met de cliënt. Ik laat zien hoe het werkt, dat ze alles kunnen vragen en hoe ze bijvoorbeeld een foto kunnen sturen. Zodra ze weten wat ze allemaal met DigiContact kunnen, zie je hun ogen sprankelen. Ze krijgen door dat ze hier echt wat aan hebben. Dat zijn van die kleine momenten waarin ik merk dat mijn hulp belangrijk is.’

‘Daarnaast zie ik, omdat ik regelmatig bij mensen over de vloer kom, wat anderen niet zien. Ik kom achter de voordeur. Er zijn wel momenten geweest die mij bij zijn gebleven, bijvoorbeeld toen ik in een huis kwam waar slechts een smal paadje was om te lopen en waar het heel vies was. Dat bevestigt wel dat het belangrijk is dat DigiContact er voor die personen kan zijn. Zo’n situatie neem ik wel eens mee naar huis. Soms bel ik dan met collega’s van DigiContact, om het even van me af te praten. Op die manier kan ik het weer loslaten. Omdat ik ook cliënt ben, is mij wel eens gevraagd of ik een abonnement van DigiContact zou willen hebben. Dat wil ik niet. Het zijn collega’s en het lijkt me heel lastig om hen ook te zien als begeleiding.’

‘Naast DigiContact werk ik bij de ICT-afdeling van Philadelphia, waar ik de telefoons en tablets voor medewerkers regel. Daarnaast ben ik presentator van Hallo Thuis. Ik ben één van de gezichten van de serie Lijf & Liefde. Daardoor heb ik wel eens gehad dat ik bij een cliënt kwam die me daarvan herkende. Dat zijn leuke momenten om mee te maken. Ook ben ik betrokken bij Mo, een nieuwe website voor cliënten. Daarvoor doe ik redactioneel werk, zoals video’s editen en onderdelen op de website plaatsen.’

Ik doe vrijwilligerswerk bij PEC Zwolle, als gastheer bij het MiVa-vak.

‘Ik zing in een koor en acteer graag. Daarnaast doe ik vrijwilligerswerk bij PEC Zwolle, als gastheer bij het MiVa-vak. Dat is het vak waar mindervaliden de wedstrijd bekijken. Ik geef ze een kopje koffie of thee en help ze als ze iets nodig hebben. Ook begeleid ik daar de verslaggevers die live verslag doen voor blinde en slechtziende supporters. Ze hebben een oortje in en kunnen zo de wedstrijd meekrijgen. Het is een wisselende tijd als fan van PEC, maar als het zo doorgaat zijn we in de zomer weer gepromoveerd. Dat is heel leuk.’

‘Daarnaast help ik in de kerk van het Leger Des Heils in Zwolle. Ik zorg daar achter de schermen voor de livestream. Die bereid ik voor en zet ik klaar. Dat doe ik ook wel eens voor nationale projecten van het Leger Des Heils. Dat zijn belangrijke evenement die plaatsvinden, zoals een grote dienst, een afscheid of welkom van een belangrijk persoon of een feest. Het kan van alles zijn.’

Het is mijn droom om een keer naar Disneyland in Anaheim en Disney World Orlando te gaan.

‘Buiten het werk en vrijwilligerswerk om, vind ik het fijn om thuis Disney-films te kijken. Ik ben een fanatieke Disney-fan. Mijn hele huis staat vol met Disney-beelden en ik ben al meerdere keren naar Disneyland Parijs geweest. Daar ben ik zelfs verloofd. Het is mijn droom om een keer naar Disneyland in Anaheim – bij Los Angeles – en Disney World Orlando te gaan. In Anaheim is het eerste park ontstaan en daar heeft Walt Disney zelf nog rondgelopen. In de andere parken is dat niet zo, dus naar Anaheim wil ik echt een keer toe.’

Eunice kan zich niet meer indenken hoe het zou zijn zonder DigiContact

Eunice is 39 jaar en moeder van vier kinderen. Bij Middin krijgt ze opvoedondersteuning voor haar dochter. Daarnaast staan de gezinsbegeleiders van DigiContact* sinds drie jaar 24/7 voor haar klaar. We zijn benieuwd naar de ervaringen van Eunice met deze gezinsbegeleiding. Daarom gaan we daarover met haar in gesprek. 

Ik had opvoedvragen en ze waren bang dat ik het anders niet zou redden.

‘Sinds een jaar of 10 heb ik begeleiding van Middin. Mijn dochter heeft ADHD en is heel pittig. Het contact met mijn ex was toentertijd niet goed, waardoor we conflicten kregen over bezoekregelingen. Er is toen iemand van jeugdzorg bij betrokken geraakt, om het goed te laten verlopen en ervoor te zorgen dat mijn dochter bij mij thuis kon blijven wonen. Zij hebben toen aangeboden om voorlopig in mijn leven te blijven en mijn gezin te ondersteunen. Ik had ook wat opvoedvragen en ze waren bang dat ik het anders niet zou redden. Tot op de dag van vandaag werkt dat goed. Daar ben ik heel blij mee.’

‘Sinds drie jaar is de gezinsbegeleiding van DigiContact daarbij gekomen. Als er niemand van Middin is, in de avonduren en in het weekend, kan ik met opvoedvragen naar DigiContact bellen. Daarvoor heb ik een iPad waarmee ik kan videobellen. De vragen kunnen gaan over mijn kinderen, maar ook over mezelf. Ik kan bijvoorbeeld een begeleider van DigiContact om advies vragen als mijn dochter niet naar bed wil of het even stressvol is. Dat volg ik vaak op en dat werkt. Ook is de relatie met de vader van mijn dochter niet altijd goed. Ik weet soms niet wat ik daarmee aan moet. Daarvoor kan ik ook bellen met DigiContact.’

Naast de vaste momenten kan ik inbellen als dat nodig is.

‘We hebben de afspraak dat de gezinsbegeleider van DigiContact mij elke maandag tot en met zaterdag rond 10 uur ’s avonds belt. Dan bespreken we hoe het gaat en ik kan mijn verhaal doen als ik ergens tegenaan loop. Daar krijg ik dan antwoord op of een advies voor. Dat vind ik heel fijn. Naast de vaste momenten kan ik inbellen als dat nodig is. Dat geldt voor de avonden en weekenden, maar ook voor momenten waarop mijn vaste begeleiding niet bereikbaar is. Het overbrugt de tijd waarin ik mijn vaste begeleiders niet kan spreken.’

‘Een voorbeeld van een moment dat ik heel blij was dat ik met DigiContact kon bellen, speelde een paar jaar geleden. Het zat me niet lekker en ik was bang dat mijn kind uit huis geplaatst zou worden. Een begeleider van DigiContact heeft me toen advies gegeven en gevraagd wat ik kon doen om me te ontspannen. Daarop gaf ik aan dat ik eerst mijn dochter naar bed ging brengen en daarna met een kop thee een film ging kijken om te ontspannen.’

‘Toen ik begon met DigiContact wist ik niet wat ik moest verwachten. Uiteindelijk merkte ik hoe begeleiders mijn vragen beantwoordden, geruststelden en vertrouwen gaven. Dat was voor mij het punt dat ik dacht: hier word ik blij van en dit past bij mij. Ik vroeg me toen ook af waarom niet elke instantie dit aanschaft. Het voelt gewoon veilig en vaste begeleiders die ook thuiskomen krijgen te weten wat er besproken is en hoe laat ik waarover gebeld heb.’ 

DigiContact heb ik non-stop, waardoor ik me nooit verlaten voel of niet weet wat ik ergens mee moet doen.

‘Ik kan switchen tussen de vaste begeleiding en DigiContact. DigiContact heb ik non-stop, waardoor ik me nooit verlaten voel of niet weet wat ik ergens mee moet doen. Daarnaast is het mooie aan DigiContact dat ze je kunnen doorzetten als je hulp nodig hebt van buiten, zoals van de politie, ambulance of woningbouw. Dat geeft me een fijn gevoel.’

‘Ik kan het me niet meer indenken hoe het zou zijn zonder de gezinsbegeleiding van DigiContact. Het is een tweede hulpverlener voor mij, alleen dan via beeld of telefoon en in de avond en het weekend. Het is heel fijn dat ik ze altijd kan bellen. Soms heb ik een rare vraag en dat zeg ik dan ook. Daarop geven begeleiders aan dat niks raar is. Ik kan mijn vraag gewoon stellen.’ 

Het gaat er op dat moment om dat ik bij iemand mijn hart kan luchten en over een probleem kan praten waar ik tegenaan loop.

‘Ik vind het ook niet zo erg dat ik niet steeds dezelfde persoon spreek bij DigiContact. Ik heb namelijk al mijn vaste begeleiders. Het gaat er op dat moment om dat ik bij iemand mijn hart kan luchten en over een probleem kan praten waar ik tegenaan loop. Iedereen die ik tot nu toe aan de telefoon heb gehad, is vriendelijk. We hebben zelfs momenten dat we over dingetjes kunnen lachen.’

‘Als iemand anders de begeleiding van DigiContact zou overwegen, dan zou ik aanraden om het te doen. Het is betrouwbaar en je hoeft niet bang te zijn dat ze je niet goed helpen of dat ze niet beleefd tegen je zijn. De begeleiders zijn vriendelijk, behulpzaam en hebben een luisterend oor. Je hebt zo veel aan DigiContact, vooral omdat het er altijd is. Ik ben er tevreden mee.’

* Gezinsbegeleiding van DigiContact is altijd aanvullend aan de begeleiding van een SKJ geregistreerde gezinsbegeleider van de zorginstelling waar wij mee samenwerken.

Je bouwt echt een band op met iemand, ook via digitale begeleiding.

Tom werkt sinds 2019 bij DigiContact, inmiddels als senior begeleider. Zowel in het werk bij DigiContact als in zijn privéleven blijkt Tom echt een teamplayer te zijn. We spreken hem over hoe hij het werken bij DigiContact vindt, zijn ervaringen en wat hij graag in zijn vrije tijd doet.

Zou jij jezelf willen voorstellen? ‘Ik ben Tom en ik ben 31 jaar oud. Sinds 2019 woon ik in Utrecht en in datzelfde jaar ging bij DigiContact werken. De eerste jaren werkte ik als begeleider. Sinds afgelopen juni ben ik senior begeleider geworden, waardoor ik mij verder heb kunnen ontwikkelen. Ik werk gewoon dezelfde diensten en heb daarnaast een coachende rol richting collega’s van één van de vier subteams die ik begeleid. Op die manier ondersteun ik de teamcoach. Dat is heel leuk om te doen.’

Tijdens het werken op een woongroep en kwam ik met de digitale begeleiding van DigiContact in aanraking.

Wat voor werk deed je voordat je bij DigiContact ging werken? ‘Tijdens mijn studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening in Zwolle liep ik al stage bij Philadelphia. Ik ben er blijven plakken als groepsbegeleider en heb daarna op allerlei plekken, veelal binnen Philadelphia en in verschillende functies, op woongroepen gewerkt. Ook heb ik op invalbasis in de ggz gewerkt.’

‘Tijdens het werken op een woongroep kwam ik met de digitale begeleiding van DigiContact in aanraking. Het was destijds net ingegaan dat we bij incidenten in het weekend en de avonduren naar de consultatiedienst konden bellen, in plaats van naar de manager. Ik had een crisissituatie waarbij ik hulpdiensten moest bellen. Ik belde toen dus ook de consultatiedienst van DigiContact, maar had eigenlijk geen idee wat dat was. Ik kreeg een heel rustige man aan de lijn en we bespraken of ik veilig was en wat ik al gedaan had. Dat heeft me erg geholpen en ook getriggerd. Het leek mij ook heel leuk om dat werk te doen, om aan de andere kant van de lijn te zitten.’

‘Toen ik naar Utrecht verhuisde, zag ik de vacature bij DigiContact voorbijkomen en besloot ik te solliciteren. Ik was toen al van plan om een paar maanden te gaan reizen. Dit heb ik in mijn sollicitatiebrief beschreven en gelukkig vonden ze dat bij DigiContact geen probleem. Drie maanden na de start ging ik dus een aantal maanden op reis. Ik ben blij dat ik dat heb kunnen doen.’

Je hebt bij DigiContact echt het idee dat je met z’n allen iets aan het doen bent.

Inmiddels werk je drie jaar bij DigiContact. Hoe vind je het werk? ‘Op een woongroep heb je een vaste groep bewoners waar je een band mee opbouwt. Je komt in een bepaald ritme terecht. Dat is enerzijds heel mooi en fijn, doordat je echt de verdieping in kan gaan. Anderzijds is het erg eenzijdig. Bij DigiContact is geen dag hetzelfde. Deze week werk ik een aantal vroege diensten, waardoor ik toevallig veel dezelfde mensen spreek, maar tussendoor komen allerlei ongeplande vragen. Je spreekt dan veel verschillende mensen en weet van tevoren niet wat je te wachten staat. Dat vind ik heel leuk.’ 

‘Daar komt bij dat je op kantoor vaak met veel collega’s bij elkaar bent. Het is heel gezellig en je hebt echt het idee dat je met z’n allen iets aan het doen bent. Dat contact met collega’s heb je niet zo snel op groepen, omdat je meestal in je eentje of met z’n tweeën verspreid over meerdere verdiepingen aan het werk bent.’

‘De afwisseling tussen de gesprekken vind ik heel prettig. Soms spreek je op een dag meer dan dertig mensen. Als dit veel zware gesprekken zijn, dan is dat erg intensief. De luchtige gesprekken tussendoor, bijvoorbeeld over hoe iemands dag was, zijn op dat moment erg fijn. Ook de gesprekken waarin er even niks is en het goed gaat met iemand, geven een goed gevoel. De combinatie maakt het mooi werk.’ 

Je bouwt via digitale begeleiding wel degelijk een band met iemand op.

Heb je voorbeelden waarin jij bij DigiContact een mooie bijdrage hebt kunnen leveren? ‘Ik sprak iemand die zo’n twee jaar geleden bij ons in zorg kwam. Ze woonde ambulant en dat ging niet goed. Vervolgens maakten we een heel proces door en inmiddels is ze verhuisd, woont ze op een woongroep en zie je de rust. Je ziet dat ze helemaal is opgeknapt van dat proces. Het is heel gaaf als je daar dan bij betrokken bent geweest. Ondanks dat ik geen persoonlijk begeleider of begeleider op een groep ben, kom ik mensen dus nog wel veel tegen. Je bouwt via digitale begeleiding wel degelijk een band met iemand op.’

‘Ook had ik een tijd geleden een gesprek met een begeleider van een woongroep. Er was een conflict geweest tussen een bewoner en een persoon uit de buurt. De begeleider probeerde tussen beiden te komen, maar werd ook door de persoon uitgescholden. Toen de situatie was afgelopen, bedacht ze zich dat ze iemand moest bellen, maar ze wist niet goed wie en wat er nodig was. Ik kreeg haar aan de lijn. Na wat doorvragen begon ze te vertellen en kwam er ook emotie bij haar los. We hebben rustig besproken wat ze had gedaan, wat ze nodig had en wat ik voor haar kon doen. Het leek erg op het gesprek dat ik zelf als groepsbegeleider had gehad. Ze werd weer rustig en kreeg het besef dat ze het goed had gedaan. Ze was alleen op de groep, maar ik kon haar uit de stresssituatie halen en met haar sparren. Dat was een heel waardevol gesprek.’

Ik ben er in het moment voor diegene, maar weet dat er ook een ander netwerk omheen zit.

Sommige gesprekken kunnen zwaar zijn. Hoe ga je daarmee om? ‘Daarin is het erg helpend dat er veel collega’s om je heen zitten. Je kunt vrijwel direct bij iemand terecht. Daarnaast is DigiContact een aanvulling op de groeps- en ambulante begeleiding. Ik voel daardoor niet de verantwoordelijkheid voor iemands gedachten of gedrag en kan het makkelijker van me afzetten. Voorheen was ik op de groep als individu van groter belang voor een bewoner. Nu ben ik er in het moment voor diegene, maar weet ik dat er ook een ander netwerk omheen zit.’

Je vertelde dat je een tijd hebt gereisd. Is reizen iets wat je buiten je werk om graag doet? ‘We zijn destijds eerst naar Japan en van daaruit naar Zuid-Korea gereisd. Vanuit een verrekijker hebben we naar Noord-Korea mogen kijken en tot slot verbleven we een maand in China. Ik ben heel bij dat ik dat gedaan heb.’

‘Reizen vind ik heel leuk, maar ik vind het ook heel fijn om in mijn eigen huis te zijn. Ik heb nu twee keer een langere tijd gereisd en ben dit voor het nieuwe jaar ook van plan. Het is heerlijk om in het buitenland te zijn, andere culturen te zien, andere dingen te eten en te ervaren dat niet alles is zoals in het westen. Ik ben een aantal keer in Azië geweest en dat vind ik heel gaaf, maar in andere continenten kunnen de verschillen ook groot zijn.’ 

Jaren geleden heb ik ook een zomer in de Verenigde Staten op een zomerkamp voor mensen met een verstandelijke beperking gewerkt.

‘Ik deed ervaring op met hoe de zorg in de VS is geregeld, oefende met de Engelse taal en deed dit om eens iets uitdagends te doen. Dat zoek ik graag op. Het was daar heel anders en veel strikter. In groepen werk je steeds zeven dagen lang met de cliënten. Je slaapt met z’n allen in een cabine en helpt ze dag en nacht. Overdag doe je activiteiten met ze en zo werk je dus een hele week 24 uur per dag. Dat was heel intensief, maar een heel goede ervaring.’

Wat doe je verder graag in je vrije tijd? ‘Ik houd erg van sporten. Ik basketbal twee keer in de week en haal veel plezier uit die teamsport. Daarnaast doe ik aan crossfit. Dat zijn ook groepslessen, maar doe je meer in je eentje. Ik vind het belangrijk om, naast dit werk dat vooral uit zitten bestaat, fit te blijven. Daardoor kan ik dit werk ook aan én kan ik mijn energie kwijt. Ik vind het ook heerlijk om op de bank te liggen en computerspelletjes te spelen, maar combineer dat wel met iets actiefs.’ 

‘Daarnaast heb ik een vrij actief sociaal leven en doe ik graag leuke dingen met vrienden. Veel van hen ken ik via de basketbal. We gaan regelmatig op een pleintje basketballen en daarna een biertje drinken of samen naar een feestje.’

Wel wil ik graag winnen, maar dat doe je ook weer samen.

‘Ik ben altijd druk en vind het fijn om onder de mensen te zijn en samen ergens aan te werken. Dat zie je in mijn werk bij DigiContact, maar dat is ook waarom ik basketbal zo leuk vind en wat ik in crossfit terugvind. Ik hoef niet te excelleren, maar ga graag samen voor een doel. Wel wil ik graag winnen, maar dat doe je ook weer samen.’

Ik vind het belangrijk dat mijn werk aansluit bij mijn persoonlijke waarden

Eerder werkte Margriet Olthuis in commerciële bedrijven aan procesverbetering. Op den duur voelde ze dat dit werk niet meer bij haar paste. Een groot deel van onze tijd besteden we aan werken. Margriet besloot die uren te willen besteden aan iets waar de wereld een beetje beter van wordt. Daarom maakte ze de overstap naar de zorg en begon ze 2,5 jaar geleden als teamcoach bij DigiContact. We spreken Margriet over haar werk, motivatie en vrije tijd. 

Ik ben in Utrecht blijven hangen, het is echt ‘m’n stadsie’ geworden.

Zou je jezelf willen voorstellen? ‘Mijn naam is Margriet Olthuis. Ik woon in Utrecht met mijn vriend en onze drie kinderen. In Utrecht heb ik Algemene Sociale Wetenschappen gestudeerd. Ik ben er blijven hangen en het is echt ‘m’n stadsie’ geworden. We wonen in een jaren ’30 wijkje aan de rand van het centrum. Het is hier eigenlijk net een dorp.’

‘Na mijn studie ging ik als managementassistent werken bij een facilitair dienstverlener en deed ik een traineeship bij een grote verzekeringsmaatschappij, waar ik de procesverbetering in rolde. Ik vind het mooi om de behoefte van de klant centraal te stellen en te bekijken hoe we daarvoor het werk zo efficiënt en effectief mogelijk kunnen inrichten. Later ben ik bij KPN terechtgekomen, waar ik in verschillende functies veel heb geleerd. Op een gegeven moment merkte ik echter dat deze commerciële omgeving niet meer paste bij wat ik in werk wil halen en brengen en daarom ging ik op zoek naar iets anders.’

Het concept van de digitale aanvulling van de reguliere zorg sprak me aan.

‘In de zomer van 2020 zag ik de functie van teamcoach bij DigiContact voorbijkomen. Ik was direct enthousiast. Het concept van de digitale aanvulling van de reguliere zorg sprak me aan, evenals werken binnen een groeiende organisatie, waar je samen voortdurend op zoek bent naar benodigde en gewenste veranderingen en verbeteringen. Dat is binnen DigiContact zo.’ 

 ‘Bij DigiContact verandert er snel veel. We blijven groeien en krijgen van het bestuur veel vrijheid in hoe we dat doen. Dat vind ik tof. De visie van DigiContact ‘de beste zorg op afstand, altijd dichtbij’ lag er al, maar we geven daar onze eigen invulling aan. Met manager Lisa, gedragsdeskundige Rianne en het team van seniors bepaal ik waar we op de korte en langere termijn naartoe willen. Wat is nodig om de kwaliteit goed te houden en waar mogelijk te verbeteren? Hoe zorgen we dat collega’s lekker aan het werk kunnen en de ruimte krijgen om hun kwaliteiten in te zetten? Hoe optimaliseren we de samenwerking met de zorgpartners en zorgen we dat we financieel gezond worden en blijven? Dat is een grote, mooie uitdaging.’

‘De samenwerking met Rianne en Lisa is goed. We zitten op één lijn met waar we heen willen en wat daarvoor moet gebeuren. Ook met de senior begeleiders werk ik fijn samen en sinds kort is er een tweede teamcoach, Christel. Het idee is dat ik me meer kan focussen op de grote lijnen, waar we naartoe gaan en wat het team daarin nodig heeft. Hoe kunnen zij het beste uit zichzelf halen om vervolgens het beste uit de cliënt te kunnen halen? Christel gaat zich meer inzetten om implementatie hiervan tijdens de diensten te ondersteunen. De visie gaat pas leven en wordt pas realiteit als jij je er in je dagelijkse werk steeds bewust van bent.’

Ik wil graag aan collega’s meegeven dat ze nagaan wie zíj zijn, waar zíj blij van worden en hoe ze dat in kunnen zetten in hun werk.

‘Ik vind het belangrijk dat ik in mijn werk iets van mezelf kwijt kan, dat het aansluit bij mijn persoonlijke waarden: verbinding maken met de mensen die het werk doen en voor wie we het doen, verbinding tussen plannen en realisatie en steeds blijven leren en groeien. Ik wil graag aan collega’s meegeven dat ze nagaan wie zíj zijn, waar zíj blij van worden en hoe ze dat in kunnen zetten in hun werk. Ik geloof oprecht dat de collega’s en de dienstverlening daar beter van worden.’ 

Hoe begeleid jij het team daarin? ‘Voorheen had ik met alle collega’s vaste bijpraatmomenten. Ik checkte hoe het met hen ging, waar ze tegenaan liepen en of er dingen waren die anders zouden kunnen. Op een gegeven moment werd de club te groot. Nu nemen de seniors veel van mij over in persoonlijke ondersteuning en teamvorming. Ik vind het nog steeds belangrijk dat ik op de afdeling aanwezig en beschikbaar ben, dat collega’s mij makkelijk kunnen vinden met vragen en ideeën. 

Ik zie dat collega’s bij DigiContact keihard werken en dat doen vanuit een innerlijke drive.

Je vertelde dat je geen zorgachtergrond hebt. Hoe was het om daar wel in te gaan werken? ‘Mensen zeiden dat ik daar erg aan zou moeten wennen, maar ook hier wordt hard gewerkt en wil iedereen met elkaar de goede dingen doen. Dat is hetzelfde. Ik zie dat collega’s bij DigiContact keihard werken en dat doen vanuit een innerlijke drive. Dat vind ik heel mooi om te zien.’ 

‘Een groot deel van je tijd besteed je aan je werk. Toen ik wegging bij KPN had ik de behoefte om die uren te stoppen in werk dat voor mij meer voldoening gaf. Ik wil graag bijdragen aan een mooiere samenleving en DigiContact doet dat. We ondersteunen de fysieke zorg en vullen deze aan. Cliënten kunnen, zolang dit passend is binnen hun ondersteuningsvraag en indicatie, vaker en sneller hun ei kwijt en daardoor sneller weer verder. Dit vergroot hun zelfredzaamheid.’

Heb je een voorbeeld van een proces waar je bij betrokken bent geweest waarin je een belangrijke bijdrage had als teamcoach? ‘Een collega bij DigiContact gaf aan dat de onregelmatigheid van het werk haar opbrak. Aan inzet en motivatie ontbrak het niet. We hebben openlijk de mogelijkheden en onmogelijkheden besproken en kwamen tot de conclusie dat DigiContact op de lange termijn niet paste. Vandaaruit heeft ze zelf stappen ondernomen om een beter passende functie te vinden en konden we op een prettige manier afscheid van elkaar nemen. Natuurlijk wil ik het liefst alle gemotiveerde mensen binnen DigiContact houden, maar als het niet werkt voor iemand, dan heb ik liever dat diegene op een andere plek beter tot zijn/haar recht komt. Daar wordt uiteindelijk iedereen beter van.’ 

Het is belangrijk dat begeleiders gemotiveerd blijven en vanuit ontspanning kunnen werken.

‘Er komt veel onze kant op en er wordt veel van de begeleiders verwacht. Het is belangrijk dat zij gemotiveerd blijven en vanuit ontspanning kunnen werken. Dan is er tijd om te bedenken hoe cliënten het beste geholpen kunnen worden. Denken ze vooral aan de wachtrij en aan alle afspraken in de agenda, dan lukt dat niet. Dit is de grootste uitdaging binnen DigiContact.’

Neem je jouw werk wel eens mee naar huis? ‘Ja, vaak vind ik het moeilijk om mijn werk los te laten. Op mijn vrije dagen vraag ik me vaak af hoe het met collega’s, in de dienst of met lopende uitdagingen gaat. Daarin moet ik de balans zoeken. Het werkt voor mij om dan toch even aan de slag te gaan, zodat ik het daarna los kan laten. De ene keer lukt dat beter dan de andere keer.’ 

Wat doe je graag in je vrije tijd? ‘Ik loop graag hard en vind het lekker om in de tuin bezig te zijn. Ik ga graag naar buiten om te wandelen, zowel alleen als met vriendinnen, naar de stad of in het bos. Daarnaast ga af en toe een avond de kroeg in en naar een concert of festival. We hebben met een aantal buren een bootje. Het is heel ontspannend om ’s avonds na het werk een rondje te varen.’

Volgende week ga ik in mijn eentje een huttentocht maken in Oostenrijk om mijn hoofd even helemaal leeg te maken. Ik laad echt op van alleen zijn.

‘Ik ga graag op vakantie, het liefst naar de bergen om te skiën of te wandelen. Als we meteen iets actiefs doen is het voor mij makkelijker om af te schakelen. Volgende week ga ik in mijn eentje een huttentocht maken in Oostenrijk om mijn hoofd even helemaal leeg te maken. Ik laad op van alleen zijn. In mijn dagelijkse leven ben ik steeds bezig met alles wat er nog moet gebeuren. Het is fijn om dan af en toe de tijd te nemen om weer af te stemmen op wie ik ben en wat voor mij belangrijk is. Ik heb dit al wel vaker in Nederland gedaan, maar dit is de eerste keer dat ik zo lang en ver ga, dus het is ook wel een beetje spannend.’

Melanie werkte met plezier als projectmedewerker, maar vond haar echte passie bij DigiContact

Toen Melanie bij DigiContact ging werken, had ze geen zorgachtergrond. Inmiddels is ze haar studie aan het afronden en heeft ze haar passie in DigiContact gevonden. We spreken haar over haar werk en motivatie, maar ook over wat ze graag in haar vrije tijd doet.

Zou je jezelf willen voorstellen? ‘Mijn naam is Melanie en ik ben moeder van twee jongens van 13 en 8 jaar. Ik heb lang bij Philadelphia op het hoofdkantoor gewerkt, eerst als managementassistent voor HR en later als projectmedewerker bij het Leerhuis. Toen het coronavirus in 2020 opkwam, kwam ik thuis te zitten. Mijn werk liep enorm terug, omdat er geen trainingen gegeven konden worden. Ook mijn kinderen bleven thuis en ik merkte dat ik eruit wilde. Ik wilde me graag nuttig maken.’

Ik had nooit de ambitie om in de zorg te werken

‘Ik had nooit de ambitie om in de zorg te werken. Mijn zusje doet dit wel, maar ik dacht altijd dat dit niets voor mij was. Sinds ik kinderen heb, snap ik het werken met mensen met een beperking wel beter, omdat je soms met cliënten spreekt met het niveau van een kind van 10 jaar. Ook heb ik een tijd gewerkt voor de Raad van Bestuur voor externe onderzoeken. Daar werden extreme incidenten besproken waar de hulpdiensten bij waren gekomen. Het was nooit het incident wat bekritiseerd werd, maar er werd besproken hoe het kwam dat het een incident werd. Vaak kwam het erop neer dat er iets speelde in de groep, zoals personeelstekort. Ik vond dat heel interessant. Daar begon mijn interesse voor de inhoudelijke kant van de zorg.’

Hoe ben je bij DigiContact terechtgekomen? ‘Tijdens de pandemie zag ik een oproep van DigiContact. Er was hulp nodig vanwege de enorme drukte door Corona gerelateerde vragen. Ik had geen zorgachtergrond, maar ze hadden zoveel mensen nodig dat ik toch mocht helpen. Ik werkte vaak in de avonden, weekenden en feestdagen.’ 

Toen ik eenmaal bij DigiContact ging werken, had ik mijn passie gevonden

‘Al snel kwam ik erachter dat ik dit heel gaaf werk vond. Ik heb altijd met plezier gewerkt op het hoofdkantoor en had leuke collega’s. Ik heb alleen nooit een passie ergens voor gehad. Op school wist ik al niet wat ik wilde en op een gegeven moment baalde ik daar wel van. Ik ben helemaal niet spiritueel, maar toen ik bij DigiContact ging werken, voelde ik gewoon dat dit het voor mij was. Hier moest ik iets mee doen. Omdat ik geen hbo-diploma had, zou dat alleen niet kunnen. Uiteindelijk kon het toch, als ik een opleiding ging doen. Ik startte met AD Sociaal werk in de zorg en ben nu aan het afstuderen. Dat is erg spannend, maar ook leuk.’

Hoe vind je het werk bij DigiContact nu? ‘Ik zit er op mijn plek. In het jaar dat ik bij DigiContact begon, ben ik in augustus gescheiden van de vader van mijn kinderen. In oktober ben ik verhuisd naar een fijn plekje dichtbij hem. De kinderen kunnen daardoor makkelijk heen en weer. Als ik nachtdiensten heb, dan zijn de kinderen bij hem. Dat is heel fijn.’

‘De passie voor dit werk kwam ineens op mijn pad. Ik denk dat ik het anders nooit had geprobeerd. De afwisselende gesprekken vind ik erg fijn. Na een heftig gesprek over bijvoorbeeld verslaving kun je weer even op adem komen door over een luchtig onderwerp te praten. Al merk dat ik van de heftige gesprekken ook energie krijg, bijvoorbeeld wanneer ik meedenk over een incident. Het geeft een adrenaline-kick, omdat er direct gehandeld moet worden en het echt belangrijk is. Ik vroeg me eerst af of dat niet gek is, maar collega’s herkennen dit.’

‘In andere gesprekken heb ik soms het gevoel dat ik eigenlijk niks doe. Dat vind ik mooi, want dan doe je er zelf niet toe. Je luistert vooral en vraagt door. Je bent er en van cliënten hoor ik vaak dat ze daar veel aan hebben gehad.’ 

Ik vind het belangrijk om altijd de persoon te blijven zien en denk dat dat een kracht is

Toen je bij DigiContact startte, had je nog niet de achtergrond en kennis van de zorg waar je op terug kon vallen. Hoe was dit voor je? ‘Dat heeft geholpen in hoe ik mensen benaderde. Een cliënt zei laatst dat ze het vervelend vindt als mensen het hebben over cliënten, want dat voelt alsof zij niets is en alleen maar in zorg zit. Ik vind het belangrijk om altijd de persoon te blijven zien en denk dat dat een kracht is. Doordat ik weinig van de problematieken afwist, behandelde ik iedereen als gelijke. Ik had nog geen standaardzinnetjes en dat kreeg ik veel terug. Een cliënt zei eens dat ze het heel vervelend vond dat begeleiders aan het eind van een gesprek altijd vroegen “Kan ik verder nog iets voor je doen?”. Ik vind het heel mooi dat ze dat teruggeeft, want we moeten geen machines worden.’

‘Ik vraag regelmatig hoe mensen mijn hulp vinden en krijg vaak terug dat ik het goed doe. Ook in de opleiding kwam naar voren dat ik het intuïtief goed doe. Nu ben ik me daar ook bewust van. Dat is fijn en geeft vertrouwen.’

‘Waar ik wel mee moest oppassen, was dat ik niet te lang met cliënten in gesprek ging. Er is in het begin wel eens geopperd om te proberen de gesprekken rond de 7 minuten af te ronden, maar de één heeft 1 minuut nodig en de ander misschien wel 20 minuten. Als je weet dat mensen eenzaam zijn, zit je soms in een spagaat, omdat het ook heel druk is. Daar moet ik rekening mee houden. Het afronden van gesprekken heb ik wel moeten leren. Hier hebben collega’s bij geholpen.’

‘Hoewel ik het liever goed doe, ben ik niet bang om fouten te maken. Ik kan ze ook erkennen. Zo belde er een keer een cliënt tijdens de overdracht. Zij belde normaal gesproken alleen voor medicatie, maar zat ergens mee en had me langer nodig. Ondertussen gebeurde er van alles om mij heen, waardoor ik er met mijn hoofd niet helemaal bij was. Ik merkte dit, maar omdat het 11 uur ’s avonds was wilde ik haar niet vragen om later terug te bellen. Ze zou vast zo naar bed gaan. Een paar dagen later vertelde een collega dat de cliënt had aangegeven dat ze het geen fijn gesprek vond. Dat vond ik heel vervelend. Ik heb haar teruggebeld en mijn excuses aangeboden. Ze had helemaal gelijk. Nu hebben we afgesproken dat, als het weer voorkomt, we wel vragen of we over een half uur terug kunnen bellen.’

Je voelt je nooit alleen, zelfs als je thuis werkt

‘Daarnaast vind ik het heel fijn hoe we als collega’s van DigiContact met elkaar omgaan. Tijdens de gesprekken heb ik de chat altijd open staan. Als ik iets niet weet, dan gooi ik het in de groep en denken anderen mee. Je voelt je daardoor nooit alleen, zelfs als je thuis werkt.’

Wat vind jij het grootste voordeel van DigiContact? ‘Dat we altijd bereikbaar zijn. Momenteel moeten bellers soms wat langer in de wacht staan, maar ik zeg altijd: “Blijf wachten, want we zijn er wel.” Van een cliënt die verslaafd is, kreeg ik ook terug dat hij het zo fijn vond dat hij ons altijd kon bellen, omdat “de verslaving niet ophoudt om 17:00 uur”. Dat is precies wat het is.’

‘Wat ik ook een voordeel vindt, maar waarvan ik me kan voorstellen dat het ook een nadeel kan zijn, is dat we met een grote groep zijn. Daardoor heb je vaak iemand anders aan de lijn. Hoewel sommigen dat lastig vinden, is dat voor velen heel fijn. Een cliënt heeft met de ene DigiContact-medewerker namelijk meer dan met de ander. Ook vertellen sommige cliënten meer tegen ons dan tegen de ambulant begeleider. Tegen een haast onbekende op afstand praat het soms makkelijker.’

‘Daarnaast vind ik de consultaties erg belangrijk. Dat zijn gesprekken met begeleiders die ons bellen als er wat is op locatie of met een cliënt. Die kunnen heftig zijn, maar ook gaan over dat een deur niet dichtgaat. We denken mee met de begeleiders en schalen eventueel op naar een bereikbare manager of gedragsdeskundige. Zo belde laatst een begeleider die zei dat ik niet gelijk iemand hoefde in te schakelen, maar dat ze zich ergens niet fijn bij voelde. We hadden het daar even over en toen was het voor haar goed.’

Je doet er zelf niet toe, maar bent er echt voor de ander. Dat voelt heel goed.

Wat maakt voor jou het werk zo leuk en uitdagend? ‘Het werken met mensen. Je doet er zelf niet toe, maar bent er echt voor de ander. Dat voelt heel goed. Mijn vorige werk deed er ook toe, maar als ik er niet was, dan was het niet heel erg dat het niet doorliep. Als een cliënt ons nu niet kan bereiken, dan doet dat er wel toe. Ook al ben je op afstand, je bent er voor iemand.’ 

‘Soms zitten cliënten in een vervelende situatie waar je niets aan kunt doen. Hulpverleners zijn er erg op gericht om alles op te lossen en dat is goed bedoeld, maar soms heeft dat geen zin en is het alleen maar confronterend dat iets niet beter wordt. Ze geven regelmatig aan dat ze het al fijn vinden dat we er dan zijn. Het is een vervelende situatie, maar dat mag er zijn. Dat kan wel frustrerend zijn, want het liefst help ik iedereen.’ 

Hoe ga je met die frustratie om? ‘Daar kan ik wel goed mee omgaan. Collega’s vragen soms na een gesprek over iets heftigs of ik er last van had, maar ik neem dat niet mee naar huis. Ik heb een heel stabiele jeugd gehad. Ik heb geen trauma’s en situaties meegemaakt die cliënten die ik spreek wel hebben meegemaakt en ik denk dat dat ook scheelt. Ik kan iets heel erg vinden voor iemand en erg meeleven, maar ik blijf er rustig onder. Het is van diegene. Het scheelt ook dat we het er als collega’s over kunnen hebben.’

DigiContact heeft zich de afgelopen sterk ontwikkeld. Wat zijn kansen die jij nog ziet, waardoor de dienst nog beter kan worden? ‘We gebruiken camera’s die ervoor zorgen dat je iemand echt aankijkt tijdens het beeldbellen. Soms belt een cliënt alleen onverwachts, waardoor je de informatie over diegene er nog bij moet zoeken. De cliënt ziet dan dat je hem of haar niet aankijkt, maar in het andere scherm kijkt. Het zou fijn zijn als we belangrijke informatie direct op het scherm voor ons te zien krijgt. Dan kan je het gesprek veel beter beginnen en de mensen aan blijven kijken.’

Ik houd gewoon erg van lachen en plezier maken

Wat doe je buiten het werk om graag in je vrije tijd? ‘De afgelopen twee jaar heb ik eigenlijk weinig vrije tijd gehad. Als ik niet werk, was ik met de kinderen of was ik bezig voor mijn opleiding. Ook heb ik sinds een half jaar een vriend. Dat is heel leuk, maar het is wel passen en meten. Wel houd ik erg van uit eten gaan en met de kinderen ga ik graag naar een zwemplas in de buurt.

Concerten, festivals, het theater of met vrienden een terrasje pakken, vind ik ook heel leuk. Ik houd gewoon erg van lachen en plezier maken. Daarnaast ben ik drie jaar geleden met mijn zusje naar New York geweest. Dat was zo gaaf en is iets waar ik weer voor spaar. Voor mijn vijftigste wil ik graag met mijn kinderen naar New York en met mijn zusje ga ik er binnen nu en 4 jaar nog een keer heen. 25 euro per maand sparen en binnen een jaar of 5 heb je de reis bij elkaar gespaard.’

Eerste opvang bij schokkende gebeurtenissen

Sinds 1 juli 2022 biedt DigiContact een nieuwe dienst voor zorgmedewerkers die een schokkende gebeurtenis hebben meegemaakt. Door deze aanvulling op het bestaande opvangteam schokkende gebeurtenissen, kunnen zorgmedewerkers ook buiten kantooruren direct een hulplijn bellen. Ze hoeven daarvoor niet meer te wachten tot de volgende werkdag. Orthopedagoog bij DigiContact Rianne Dekker vertelt over deze nieuwe dienst.

Zorgmedewerkers kunnen buiten kantoortijden naar DigiContact bellen voor hulp en ondersteuning

Voor wie is deze opvang bedoeld? ‘Alle zorgmedewerkers van Philadelphia die een schokkende gebeurtenis hebben meegemaakt met een cliënt, kunnen DigiContact bellen. Dit geldt voor alle begeleiders van alle clusters, maar ook voor managers, orthopedagogen, artsen of fysiotherapeuten (later: medewerkers). Ze kunnen buiten kantoortijden naar DigiContact bellen voor eerste hulp en ondersteuning.’

Wat was de aanleiding om deze opvang bij DigiContact onder te brengen? ‘De nazorg voor medewerkers bestaat al heel lang. Tijdens kantoortijden kunnen ze bellen of mailen naar het opvangteam schokkende gebeurtenissen. Medewerkers maken ook buiten kantoortijden – en vooral ’s avonds – incidenten en schokkende gebeurtenissen mee. Ze moesten dan wachten tot de volgende werkdag om er met iemand over te kunnen praten.

Vooral in de weekenden en met feestdagen kan daar veel tijd overheen gaan. Het is van belang om vlak na het incident iemand een luisterend oor te bieden en te horen en regelen wat nodig is. Daarom ontstond de wens voor een hulplijn buiten de kantoortijden. DigiContact is natuurlijk al in de lucht en 24/7 bereikbaar. Daarom kunnen zorgmedewerkers van Philadelphia sinds 1 juli voor de eerste opvang na een schokkende gebeurtenis contact opnemen met DigiContact.’

Wat de een niet schokkend vindt, kan de ander wel zo ervaren

Waarvoor kunnen de medewerkers bij DigiContact terecht? ‘Medewerkers kunnen anoniem naar DigiContact bellen als ze een schokkende gebeurtenis met een cliënt hebben meegemaakt. Dat kunnen allerlei gebeurtenissen zijn, want wat de een niet schokkend vindt, kan de ander wel zo ervaren. Iedere medewerker heeft een eigen verleden met een cliënt en ervaart hem of haar op een eigen manier, waardoor iedereen anders kan reageren op een gebeurtenis. Je kunt denken aan lichamelijke of verbale agressie, geweldsdelicten, overlijden van een cliënt, zelfbeschadiging, seksueel misbruik, wegloopgedrag, een verpleegkundige fout, een ernstige besmetting of seksuele intimidatie, maar het kan ook iets kleins of minder zichtbaars zijn wat een medewerker een onveilig gevoel geeft.’

‘Het verschilt ook per medewerker wat precies hun behoefte is. Vaak zijn ze na zo’n gebeurtenis hoog in hun emotie en willen ze hun verhaal kwijt. Bij de begeleiders van DigiContact kan dat. Ze luisteren naar wat er gebeurd is en wat de begeleider aangeeft nodig te hebben. Begeleiders zijn er voor medewerkers en geven ruimte om hun verhaal te doen.’

Een medewerker kan ook een meer praktische vraag hebben of het fijn vinden als iemand ergens in meedenkt

‘Een medewerker kan ook een meer praktische vraag hebben of het fijn vinden als iemand ergens in meedenkt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat een medewerker is aangevallen door een cliënt en het vervolgens moeilijk vindt om alleen naar huis te gaan. Begeleiders van DigiContact kunnen dan meedenken in de oplossing: kan iemand hem of haar ophalen of thuis opvangen?

Het kan ook voorkomen dat een medewerker gewond is geraakt en niet goed weet wat hij of zij nu moet doen. Of iemand is zo aangeslagen dat hij of zij de dienst eigenlijk niet af kan maken. Wij kunnen dan helpen bij het regelen van vervanging. Vooral als iemand alleen aan het werk is, is dat erg fijn.’

Hoe gaat het vervolgens verder? ‘Deze dienst is een soort voorportaal van het opvangteam schokkende gebeurtenissen, voor buiten kantoortijden. We zullen daarom altijd vragen of de medewerker nog gebeld wil worden door iemand van het opvangteam. Zij pakken dan de opvanggesprekken verder op en zetten in wat nodig is. Als medewerkers dit niet willen, dan is dat ook goed. Bedenkt een medewerker zich later en wil hij of zij toch contact met het opvangteam? Dan kan dat alsnog.’

Het is heel mooi dat we kort op de bal steun kunnen bieden

Wat zijn de voordelen van deze nieuwe dienst van DigiContact? ‘Het is natuurlijk een nieuwe dienst, dus veel gaan we nog ervaren. Ik hoop in ieder geval dat medewerkers het als laagdrempelig zullen ervaren, als een mogelijkheid om een collega even te bellen. Daarnaast is het heel mooi dat we kort op de bal steun kunnen bieden en dat medewerkers vervolgens, als ze dat willen, verder opgevangen kunnen worden door het opvangteam schokkende gebeurtenissen.’

‘Als medewerker is de drempel soms groot om ergens hulp voor te vragen. Velen doen dit pas als een cliënt hen echt pijn heeft gedaan. Het is alleen niet normaal om elke dag een tik te krijgen of om altijd met een boog om een cliënt heen te willen lopen, omdat je je niet veilig voelt. Dat zijn dingen die niet zouden moeten. Deze dienst biedt een kans om sneller hulp te vragen en zo beter voor elkaar te kunnen zorgen. Tijdens de dienst, maar ook als een medewerker weer thuis is en toch nog zijn of haar verhaal kwijt wil.’

Het grote verschil is dat medewerkers anoniem naar deze dienst kunnen bellen

Waarin is deze dienst anders dan de consultatiedienst die DigiContact aan begeleiders biedt? ‘Voor de consultatiedienst bellen begeleiders met de vraag om mee te denken met een cliëntcasus. Deze nieuwe dienst biedt echt ondersteuning aan de medewerker zelf. Ze bellen voor zichzelf, om hun verhaal te doen. Waar nodig geven we richting in wat begeleiders kunnen doen, maar in principe luisteren we vooral. Het grote verschil is ook dat medewerkers anoniem naar deze dienst kunnen bellen. Om dat te waarborgen, zien begeleiders van DigiContact het direct als een medewerker hiervoor belt in plaats van voor een consultatiedienst. Net als voor de consultatiedienst is voor deze dienst geen abonnement nodig. Het is beschikbaar voor alle medewerkers van Philadelphia.’

Op dit moment is deze dienst beschikbaar voor medewerkers van Philadelphia. Zijn er andere aangesloten organisaties die dit ook voor hun organisatie willen, dan nodigen we die van harte uit om contact met ons op te nemen.

Vanaf een afstand kan ik hen geven wat ik vroeger ook nodig had

Ellen werkt al bijna 15 jaar in de zorg. Meer dan 10 jaar werkte ze op groepen waar veel agressie plaatsvond. Op den duur merkte ze dat ze dit werk niet langer kon doen. Het liefst bleef ze hetzelfde werk doen, maar dan minder onveilig. Dat vond ze in het werk bij DigiContact. Met Ellen spreken we over haar werk, motivatie en hobby’s. 

Wil je jezelf voorstellen? ‘Ik heet Ellen, ben 35 jaar en ik woon in Amersfoort. Ik ben fulltime hondenmoeder van mijn hond Nacho. Twee jaar geleden heb hem uit Spanje geadopteerd, waar hij geen fijn leven had. Hij is dan ook getraumatiseerd en dat is soms veel werk. Het gaat gelukkig veel beter: hij speelt, is speels en kwispelt zelfs, wat hij eerder niet deed.’

In plaats van focussen op diagnoses en ziektebeelden, vind ik het boeiender om te kijken naar iemands leven en wat iemand heeft meegemaakt.

‘Naast mijn werk bij DigiContact studeer ik Geestelijke Verzorging aan de Radboud Universiteit. De studie is gericht op zingeving en betekenis geven aan nare dingen die gebeuren in het leven. In plaats van focussen op diagnoses en ziektebeelden, vind ik het boeiender om te kijken naar iemands leven en wat iemand heeft meegemaakt. Ik wil iemand echt zien als mens in plaats van vanuit een ziektebeeld. Dat is de reden dat ik dit ben gaan studeren. Ook vind ik het boeiend om te kijken naar zingeving. Wat geeft zin voor iemand en wat is nou echt belangrijk?’

‘Ik heb net mijn scriptie afgerond met een voldoende, waar ik erg blij mee ben. Ik heb er lang over gedaan, omdat ik het combineerde met mijn werk bij DigiContact. Mijn scriptie ging over suïcidale jongeren en hun lijden. Opvallend was dat veel van deze jongeren vroeger nare dingen hebben meegemaakt, waardoor ze nooit konden dromen over de toekomst, een zingevingskader konden opbouwen en konden nadenken over wie ze werkelijk zijn. Dat vond ik heel boeiend.’ 

Ik kijk naar het menselijke van gedrag, naar menselijke behoeftes die we allemaal hebben, maar die sommigen moeilijk kunnen uiten.

Hoe ben je bij DigiContact terechtgekomen? ‘Ik werk sinds mijn 21e in de zorg, voornamelijk met jongeren met een lichte verstandelijke beperking en/of een psychische problematiek. Op de groepen waar ik werkte was veel agressie. Ik zoek graag uitdagingen en vind het leuk om uit te zoeken wat er onder iemands gedrag zit. Daarbij kijk ik naar het menselijke van het gedrag, naar menselijke behoeftes die we allemaal hebben, maar die sommigen moeilijk kunnen uiten.’

‘Ik heb dus altijd op hele heftige groepen gewerkt. Na meer dan 10 jaar daarin gewerkt te hebben en veel meegemaakt te hebben, merkte ik dat ik het nodig had om iets anders te gaan doen. Het werk doet veel met je. Het liefst wilde ik hetzelfde werk doen, maar dan minder onveilig. Ik werk nu 1,5 jaar bij DigiContact en sta niet meer in de heftige situatie. Ik ben er vanaf een afstand bij betrokken en dat vind ik fijn. Ik help nog steeds in crisissituaties, maar niet meer fysiek.’

Ik hoefde niet meer heel alert te zijn, wat ik blijkbaar altijd was.

‘Toen ik hier kwam werken, vond ik het bizar dat ik geen ogen meer in m’n achterhoofd hoefde te hebben en dat ik me gewoon veilig voelde. Ik hoefde niet meer heel alert te zijn, wat ik blijkbaar altijd was. Nog steeds ondersteun ik mensen, ook in moeilijke situaties, maar vanuit fysieke rust.’ 

‘Een andere reden om bij DigiContact te gaan werken, waren de consultatiediensten. In die diensten bellen begeleiders met vragen of om hun ei kwijt te kunnen. Ik sta aan de andere kant, maar begeleiders weten dat ik weet hoe ze zich voelen op het moment dat ze in een crisissituatie staan en agressie hebben ervaren. Ze weten ook dat ze de ruimte hebben om daarover te praten. Vanaf een afstand kan ik hen geven wat ik vroeger ook nodig had. Ik werkte toentertijd bij een andere organisatie en wij hadden dit niet. Ik vind het een mooie dienst van DigiContact.’

Kunnen begeleiders in een crisissituatie direct contact met jullie opnemen? ‘Buiten kantoortijden, ‘s avonds en in het weekend, kunnen begeleiders van aangesloten organisaties bellen als er iets. Het kan iets praktisch zijn, maar ze vragen ook veel advies over wat ze in bepaalde situaties moeten doen. Dat kan een crisissituatie zijn of bijvoorbeeld wanneer een cliënt suïcidaal is. Soms moeten wij dan een dienstdoende manager of een gedragswetenschapper bellen. Het is maar net wat de vraag van de begeleider is. Als ik dat als begeleider had gehad, zou dat veel gescheeld hebben. Ik denk dat het heel fijn is dat je ook achteraf met iemand kunt praten, je ei kwijt kunt over hoe heftig een situatie was.’

Ik vind het mooi dat iemand die overstuur is na 10 minuten bellen weer verder kan met zijn dag, gewoon door even contact te hebben.

Wat zijn nog meer voordelen van de hulp die DigiContact biedt? ‘Ik vind het goed dat het erg breed is en we verschillende doelgroepen spreken. Ook vind ik het mooi dat iemand die overstuur is na 10 minuten bellen weer verder kan met zijn dag, gewoon door even contact te hebben. Dat vond ik aan het begin erg apart. Ik dacht: ik heb toch niet zoveel gedaan? In een korte tijd kan iemand al verder helpen. Je kunt het misschien niet oplossen, maar iemand kan weer door met zijn dag.’

Heb je daar een voorbeeld van? ‘Zulke gesprekken heb ik elke dag. Cliënten hebben vaste afspraken over praktische zaken, maar kunnen ook ongepland bellen. Ze moeten dan hun verhaal kwijt of hebben net iets meer nodig, omdat ze even niet verder kunnen. Als hulpverlener ben je dan geneigd om afleiding als optie aan te bieden. Wat ik vanuit mijn achtergrond in de geestelijke verzorging probeer, is om erbij stil te staan en het te erkennen: “Het is heel vervelend en niet makkelijk.” Dat kan al veel brengen. Doe je dit niet, dan kan je er te makkelijk overheen gaan. Je vraagt bijvoorbeeld of iemand al heeft gewandeld of iets anders heeft gedaan wat afleidt. Cliënten reageren wel eens: “Ja, dat werkt hooguit een half uur, maar dan kom ik thuis en zit ik er weer in.” Dat is ook zo. Afleiding is niet de oplossing voor een probleem. Ik noem het een 10%-oplossing.’ 

‘Ook kan het voor mensen veel schelen als je het erkent en bespreekt dat je het nu even niet kan oplossen. Ik wil ze ook geen worst voorhouden. Wel lees ik rapportages terug en zie ik wat die persoon wel doet, stapje voor stapje. Zo sprak ik vorige week iemand die er doorheen zat. Ik zei: “Je zit nu wel op de bank en hebt je gewassen, je aangekleed en gegeten. Volgens mij is dat oké en goed voor nu. Het is al heel wat en je bent al ver gekomen.”’

Het is niet zo dat het leven altijd succesvol en fijn is.

Neem je vanuit je studie meer mee in je werk bij DigiContact? ‘Ik probeer wel eens tools van de geestelijke verzorging in te brengen, bijvoorbeeld als het gaat over het verdragen van nare dingen. Ik kijk minder vanuit diagnoses, maar vanuit dingen die cliënten als mens meemaken en die ze beschadigen. Het hoort allemaal bij het leven, want het leven is niet altijd succesvol en fijn.’

Naast heftige en erg nare onderwerpen, bellen cliënten en medewerkers ook met luchtigere vragen. Hoe vind je die afwisseling? ‘De vragen verschillen erg en dat vind ik fijn. Ik ben gespecialiseerd in de GGZ, jeugd en justitie, dus krijg veel vragen van deze doelgroepen binnen. Tussendoor krijg ik ook vragen binnen van andere cliënten, bijvoorbeeld van iemand met een lichte verstandelijke beperking die gewoon zijn leven leidt en blij in het leven staat. Dat zijn hele andere gesprekken en dat probeer ik dan ook luchtig te houden. Ik luister voornamelijk naar waar ze behoefte aan hebben. Zo geven sommige cliënten aan dat het allemaal wel goed gaat. Dan benadruk ik vooral hoe fijn dat is.’ 

‘Ik vind het ook leuk om af en toe een grapje te maken of sarcastisch te zijn. Cliënten die een afspraak hebben, zie je regelmatig terug. Daardoor kun je terugpakken op een situatie uit een vorig gesprek, maar kun je ook inschatten bij wie je een grapje kunt maken. Sommige cliënten hebben veel zelfspot. Het is fijn om zulke luchtige gesprekjes tussendoor te hebben. Als je alleen maar zware gesprekken hebt, houd je dat ook niet vol.’

‘Het heeft iets weg van ambulant werk: je komt bij mensen thuis, maar dan via beeld. De gesprekken met DigiContact zijn soms wel persoonlijker dan die ze met hun begeleiders voeren. Het verschilt per cliënt, maar sommigen bespreken situaties liever niet met hun begeleiders, omdat die meer praktische hulp bieden. Ze komen een keer per week en ondersteunen bij andere praktische zaken, zoals de post. Bij DigiContact kunnen ze hun verhaal doen over diepgaandere dingen, zonder dat ze er direct wat mee moeten. We rapporteren dat natuurlijk wel, dus begeleiders kunnen het lezen.’

Ik weet dat de cliënten worden opgevangen. Daardoor kan ik het makkelijker loslaten.

Als je een moeilijk gesprek hebt gehad, neem je dat dan wel eens mee naar huis? ‘Ik heb door de jaren heen geleerd om dat niet meer mee naar huis te nemen. In mijn werk op de groepen voelde ik me altijd over-verantwoordelijk. Er was veel verloop, waardoor ik weleens bijna geen collega’s meer had. Toen was ik thuis wel veel bezig met of alles wel goed liep. Bij DigiContact vind ik het makkelijker, omdat ik weet dat er begeleiders bij cliënten betrokken zijn. Ik zet mijn rapportage in het systeem en ga ervanuit dat begeleiders op de hoogte zijn van de situatie. Twijfel ik daarover, dan stuur ik begeleiders soms een mail dat het goed is om de rapportage te lezen. Ik weet dat de cliënten worden opgevangen. Daardoor kan ik het makkelijker loslaten.’

‘Ook heb ik de afgelopen jaren een persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben me bewust van dat werk mijn werk blijft en dat ik het niet allemaal kan oplossen. Er is ook een cliënt die al lang zorg heeft en daardoor vaak heeft meegemaakt dat begeleiders in een burn-out raken en weggaan. Hij wil niet dat ik moet stoppen en zegt daarom aan het eind van een gesprek altijd: “Vergeet niet de knop om te zetten.” Zo neem ik het werk niet mee naar huis. Dat is heel lief, maar ook heel sneu. Het helpt mij om te realiseren dat je het niet redt als je alles mee naar huis neemt. Ik heb ook mijn eigen leven en geen hulpverlener is vrij van issues.’

Ik ben erg geïnteresseerd in mijn eigen religie, maar ook in andere religies: alles wat mij verder kan brengen.

Als je vrij bent, wat vind je dan leuk om te doen? ‘Ik sport veel. Ik houd van krachttraining en yoga. Dat zijn echt wel tegenpolen: met krachttraining ben ik aan knallen en mijn spieren moe aan het maken en bij yoga ga je terug naar je lichaam en je gevoel. Ik ben gelovig en spiritualiteit is belangrijk voor me. Yogadocenten bereiden soms een tekst voor die ze voorlezen, zodat je dat kunt meenemen in je yogales. Dat vind ik heel interessant en fijn. Ik ben erg geïnteresseerd in mijn eigen religie, maar ook in andere religies: alles wat mij verder kan brengen. Daarnaast ben ik creatief en vind ik het leuk om te schilderen en te tekenen. Schrijven vind ik ook leuk om te doen, maar dan meer voor mezelf.’

Tot slot nog even terug naar DigiContact. De afgelopen jaren hebben jullie een hele ontwikkeling doorgemaakt. Hoe zou DigiContact zich nog verder kunnen ontwikkelen? ‘Ik denk dat het goed is om nog meer te specialiseren in de doelgroepen. DigiContact moet eigenlijk bij alle cliënten passen, maar er zijn ook cliënten die problemen hebben met vertrouwen. Vooral voor mensen met psychische problematieken is dat erg moeilijk. We kijken in de intakes al naar wat de cliënten nodig hebben, maar door specialisaties kunnen we nog meer zorg op maat leveren. Ik zie dat als een mooie kans.’