Door mijn ervaring en kennis te delen, kan ik anderen helpen

Ela werkt al meer dan 20 jaar in de gehandicaptenzorg. Ze kwam er op haar 16e mee in aanraking en het was meteen helemaal goed. ‘Dat is wat ik wilde,’ vertelt ze. We praten met Ela over haar werk, motivatie en privéleven.

Als oude bomen worden verplant, dan doen ze het niet meer

Tijdens stages voor de opleiding Zorg en Welzijn niveau 2 kwam ik in aanraking met de gehandicaptenzorg. Ook had ik een oppaskindje met het syndroom van Down. Ik was er bijna elke dag. Al op mijn 17ekwam ik bij Philadelphia terecht, eerst als stagiaire op een woongroep met ouder wordende cliënten. Dat was echt mijn doelgroep. Ik vond het zo leuk en ben daar 17 jaar blijven hangen. Tussendoor deed ik nog een aantal opleidingen, zoals SPW en VIG. 

Tijdens die laatste opleiding merkte ik dat ik de verpleegkundige richting op wilde. Ik wilde mensen verder helpen. Naast het wonen wilde ik ook helpen bij de ongemakken die erbij komen als mensen ouder worden, zodat ze zoveel mogelijk in hun eigen huis konden blijven wonen. Als oude bomen worden verplant, dan doen ze het niet meer. Dat heb ik vaak meegemaakt. Ik wilde eraan bijdragen dat ouderen uiteindelijk konden overlijden in hun eigen huis en niet op een nieuwe plek. 

Al die piepjes, draadjes en machines vond ik heel interessant

Toen kwam mijn moeder in het ziekenhuis terecht. Al die piepjes, draadjes en machines vond ik heel interessant. Ik besloot dat ik de verpleegkundigenopleiding wilde gaan doen. Mijn oma hoorde dit en zei: “Dat mag van mij. Ga het doen.” 

Hierdoor leerde ik ook weer een andere kant van de gehandicaptenzorg kennen. Ik moest weer stagelopen en deed dat dit keer in Amsterdam op een groep met intensieve zorg. Dat was geweldig. 

Ik vind het heel leuk om als verpleegkundige in de gehandicaptenzorg te werken. Niemand is hetzelfde, maar mensen met een beperking hebben een extraatje. Het lichaam zit niet in elkaar zoals in de boeken staat. Dat vind ik interessant. Ook het contact met de mensen vind ik heel fijn. Het is het type mens waar ik voor wil zorgen.

‘Als jij van je lichaam houdt en nog verder wil met dit lichaam, dan moet je stoppen met dit soort werk‘

Uiteindelijk ging ik werken op een groep met EMB-cliënten. Dat was fysiek veel intensiever. Ik kreeg last van mijn schouder en dat bleek een nekhernia te zijn. Daar ben ik aan geopereerd, maar het herstel ging niet snel en het bleef pijn doen, ook al had ik therapieën gehad. Op den duur zei een bedrijfsarts me: “Wees eerlijk naar jezelf. Als jij van je lichaam houdt en nog verder wil met dit lichaam, dan moet je stoppen met dit soort werk.” Dat kwam als een klap binnen, want ik vond dit geweldig. 

Hoewel dit werk niet meer ging, wilde ik wel als verpleegkundige blijven werken. Mijn manager van toen stelde DigiContact voor. Ik kon daar niet meteen aan de slag, maar een tijd later werd ik door een andere oud-manager gebeld met de vraag of DigiContact niet iets voor mij zou zijn. Ze had mijn naam horen vallen. Dat wilde ik nog steeds en zo is het balletje gaan rollen. 

Dit was in januari 2022. Er waren veel vragen met betrekking tot Corona. Het was erg druk, waardoor ik snel ingewerkt was. Het was ook gewoon meteen goed. Tegelijkertijd kwamen er andere vragen op mijn pad, wat ik heel leuk vond. Collega’s belden, waarna ik nadacht over wat ze konden doen in hun situatie en over hoe ik dat zo goed mogelijk aan hen kon overbrengen.

Door mijn ervaring en kennis te delen, kan ik iemand helpen en voorkomen dat iemand verder in de stress schiet. Ik ken de vragen waar ze op de werkvloer tegenaan lopen. Daar liep ik ook tegenaan toen ik er nog werkte en toen belde ik de huisarts. Nu zitten wij daartussen. Begeleiders hoeven daardoor niet meer lang in de wacht te staan of te wachten tot een huisarts langskomt. We kunnen direct meekijken en adviseren. Het verlaagt voor begeleiders de drempel om te bellen, wanneer ze weten dat ze niet meer in de wachtrij bij de huisarts hoeven te staan.

Dat geeft mij het besef dat ik echt op mijn plek zit

Een voorbeeld waarin ik echt iets heb kunnen bijdragen, was een moment dat een begeleider mij belde die het niet meer wist. Ik hoorde dat ze in paniek was. Ze moest echt even met iemand praten om te horen of ze het goede had gedaan. Als ik dan vertel dat ik het ga uitzoeken, luister, vertel dat iemand het goed heeft gedaan of uitleg wat ze kan doen op dat moment, dan hoor je de opluchting. Ze zei daarna dat ze zo blij was dat ze even kon bellen om te sparren en dat ze was gerustgesteld. Dat doet mij beseffen dat ik echt op mijn plek zit.

Ik werk afwisselend thuis en op kantoor. Als het thuis te druk is, ga ik naar kantoor. Aan de andere kant heb ik ook reuring nodig, dus ga ik ook naar kantoor als het thuis te rustig is. Dan ga ik op de fiets naar kantoor, heerlijk in de buitenlucht, en zoek ik de gezelligheid op. Op andere momenten, als het uitkomt of als ik bijvoorbeeld een nacht slecht heb geslapen, werk ik vanuit huis.

Voorheen vond ik het nog niet zo gemakkelijk om mijn werk niet mee naar huis te nemen. Ik was jong, werkte alleen maar, had geen relatie en voelde me op mijn werk heel erg thuis. Als ik dan naar mijn eigen huis ging, was ik nog bezig met appen met collega’s en van alles wat nog gedaan moest worden. Ik werkte thuis regelmatig notulen uit. Ik heb er wel erg van geleerd om dat niet meer thuis te doen. 

Toen ik mijn huidige man leerde kennen, vond hij het ingewikkeld dat ik zo’n onregelmatig rooster had. We konden weinig plannen. We hebben toen er toen voor gezorgd dat daar meer duidelijkheid in kwam. Inmiddels heb ik helemaal geen tijd meer om thuis bezig te zijn met werk en wil ik dan van mijn gezin en mijn huis genieten. Het werken bij DigiContact helpt daarbij. Ik kan het heel makkelijk ‘uitzetten’.

Als het hier opgeruimd is, heb ik rust in mijn hoofd

Als ik vrij ben, vind ik het heel leuk om met mijn zoontje te zijn. Hij gaat nu naar school, waardoor ik meer tijd voor en met mezelf heb. Dat vind ik nog niet zo gemakkelijk: tijd met mezelf doorbrengen. Vroeger vond ik het heerlijk, ging ik lekker films kijken. Op de bank liggen, hoofd uit, niks doen. Daar heb ik nu de rust niet voor. Ik ben meer bezig met het huis schoonmaken en gezellig houden. Daar deed ik vroeger nooit. Ik werkte, sliep en liet thuis de boel de boel. Nu heb ik een gezin en een eigen huis dat ik deel met mijn gezin. Ik wil het gezellig hebben voor anderen en voor mezelf. Als het hier opgeruimd is, heb ik rust in mijn hoofd.

Tijdens het opruimen en schoonmaken luister ik vaak een podcast. Ik ben inmiddels 7 jaar bonusmoeder en ben daar nu erg mee bezig. Ze gaat de prepuberteit in en daar lopen we wel tegenaan. Ik ben niet haar ouder, maar welke rol ga ik daarin dan innemen? Het is fijn dat daar podcasts over zijn gemaakt, waar ik tips en tricks uit kan halen.

Ik vind het ook heerlijk om te wandelen. Als ik mijn zoon naar school heb gebracht, loop ik vaak een rondje door een natuurgebied hier in de buurt. Ik houd ervan om lekker te rommelen in de tuin, te lezen en te zingen. Mijn man en ik hebben samen zangles gehad. Dat was heel erg leuk en willen we graag weer oppakken. Tot die tijd zingen we gewoon thuis en halen we er allemaal herinneringen van vroeger mee op. Daar houden we enorm van.

Na 17 jaar ‘op de groep’ is Marieke nu digitaal begeleider

Per toeval kwam Marieke ruim 20 jaar geleden in de gehandicaptenzorg terecht. Direct stal het haar hart. Drie jaar geleden maakte ze de overstap naar DigiContact. Marieke is een mensenmens en zorgt graag voor anderen. Ze vertelt over haar werk, motivatie en wat ze in haar vrije tijd doet.

‘Ik ben getrouwd, heb twee puberkinderen en een hond. Na de havo startte ik met de opleiding tot hbo-verpleegkundige. In het tweede jaar kwam mijn toenmalige vriend om bij een motorongeluk, waarna ik besloot te stoppen met de studie. De moeder van een vriendin werkte destijds bij Philadelphia in Vierhouten. Daar zochten ze begeleiders. Ze vroeg of dat niet wat voor me was. Ik kende de gehandicaptenzorg niet, maar het leek me leuk. Ik kwam erachter dat het wel een andere tak van sport was, maar ik vond het super. Zo ben ik blijven hangen.’

‘Aanvankelijk had ik geen studie afgerond. Dat kon vroeger nog. Later ging ik de opleiding Verzorgende IG doen in de avonduren en daarop volgde de opleiding Verpleegkundige. Later ben ik nog een aantal jaar coördinerend begeleider geweest en heb ik geholpen bij het opzetten van een verpleegkundig team dat de triage op locatie ging doen. Toen ik inmiddels zo’n 17 jaar op locaties werkte, was ik begeleider van een groepje van drie cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag. Ik heb de nodige klappen gekregen, breuken gehad en gehoorbeschadiging opgelopen, maar toch gingen deze mensen in mijn hart zitten. Zij waren niet de reden dat ik uiteindelijk weg wilde.’

Er bleef steeds minder tijd en ruimte over voor de cliënten op de groep en daar had ik moeite mee.

‘In de loop der jaren is er veel veranderd in de directe zorg. Veel ten goede, maar waar ik tegen aanliep, waren de administratieve druk, de regels en de gesprekken met verwanten die allemaal willen dat hun kind op de eerste plek staat. Er bleef steeds minder tijd en ruimte over voor de cliënten op de groep en daar had ik moeite mee. Tijdens de coronapandemie werd bij DigiContact het verpleegkundig team in leven geroepen. Daar zag ik een vacature van voorbijkomen. Ik had op oudejaarsdag mijn sollicitatiegesprek en een maand later stapte ik over.’

‘Het verpleegkundig team bestaat uit vijf verpleegkundigen en is, net als de digitale begeleiders, 24/7 bereikbaar. We hebben een vroege, late en bereikbaarheidsdienst ’s nachts. Je krijgt verschillende mensen aan de telefoon, meestal zijn het begeleiders. Ze kunnen bellen met vragen over epilepsie, diabetes, medicatie, corona en allerlei andere medische zaken waarvoor ze eerder de huisarts of huisartsenpost zouden bellen. We geven ze advies of sturen ze in de juiste richting. Daardoor belasten ze de huisartsenpost en de huisartsen niet meteen en nemen we de druk van de zorg wat weg.’

Soms kloppen allerlei medische gegevens, maar heeft een begeleider toch een ‘niet pluis gevoel’.

‘Daarnaast kennen ze bij de huisartsenpost onze doelgroep minder goed. Soms kloppen allerlei medische gegevens, maar heeft een begeleider toch een bepaald ‘niet pluis gevoel’. Dat onderbuikgevoel is heel belangrijk. We kunnen in de ECD’s, waardoor we de medewerkers vaak zelf kunnen helpen. Of we bellen de huisarts voor overleg op medisch niveau.’

‘Andere professionals kunnen ons ook bellen met vragen. Zo bellen verpleegkundigen ons als ze ergens niet uitkomen of vervangen wij het verpleegkundig team bij ziekte. Daarmee zijn we een goede aanvulling op dit team. Managers bellen ons wel eens om te sparren over situaties en met collega’s van DigiContact hebben we ook veel contact. Als ze bijvoorbeeld een cliënt aan de telefoon hebben die zich zorgen maakt over iets medisch, dan kunnen wij het gesprek overnemen. We hebben ook regelmatig direct contact met cliënten. Ze bellen ons met vragen over medicatie en we doen de dubbele medicatiecontrole, bijvoorbeeld voor cliënten met diabetes die begeleid wonen. We kijken dan mee bij het insuline spuiten.’

‘Als ik nu klaar ben met werken, ben ik ook echt klaar. Dat is het grootste verschil dat ik merkte toen ik startte bij DigiContact. Ik hoef buiten werktijd niet meer op mijn telefoon of mail te letten. Ik heb een werktelefoon, waardoor dit gescheiden is van mijn privételefoon. Ook hoef ik niet meer regelmatig terug voor een gesprek. We hebben een keer in de maand een teamoverleg en that’s it.’

Dit heb ik zelf wel eens gemist op de groep.

‘Het fijne aan DigiContact is dat het zo makkelijk te bereiken is. Er is altijd iemand die met je mee kan denken. Ik kan ze gelijk geruststellen en met ze meedenken. Dit heb ik zelf wel eens gemist op de groep. Het is fijn als iemand dankzij mijn hulp weer verder kan en soms is dat heel eenvoudig. Ik denk bijvoorbeeld even mee met een begeleider die de huisarts moet bellen, maar niet weet wat hij of zij moet zeggen. Andere keren zijn het situaties waarin de ambulance gebeld moet worden. De volgende dag bel ik meestal terug om te horen hoe het is gegaan. Ze bedanken ons dan vaak. Het is gewoon een telefoongesprek waarin ik niets doe en zie, maar het draagt zo bij. Die dankbaarheid is heel fijn.’

‘Elke keer als de telefoon gaat, krijg ik een soort kriebel in mijn buik. Wat ga ik nu krijgen? Dat vind ik leuk. Het gaat van een vergeten vitamine D pil naar pijn op de borst. Je moet dan snel schakelen. Ook kan een beller hoog in zijn stress of emoties zitten. Ik probeer hem dan tot rust te brengen, want daardoor sla je soms stappen over. Andersom moet ik mijn rust ook bewaren. Zo belde laatst een begeleider heel rustig in over dat ze een cliënt niet wakker kreeg. Hij reageerde ook niet op een pijnprikkel. Ik probeerde rustig na te denken en vroeg wat voor pijnprikkel ze had toegediend. Ze had voorzichtig geknepen, dus ik stelde voor dat ze met een pen op zijn nagel duwde. Daar reageerde hij wel op. Wat een opluchting. Nu kon ik bekijken wat er aan de hand was. Soms kap ik wel het gesprek af, omdat 112 gebeld moet worden. Gelukkig moet ik vaker de-escaleren dan andersom.’ 

‘Een ander voorbeeld is een gesprek met een begeleider op een groep waar een cliënt kort daarvoor was overleden. Ze was verdrietig, boos en vol met vragen. Ze moest even ventileren, maar omdat het vrijdagvond was, was haar manager niet bereikbaar. Het is heel erg om een cliënt te verliezen, want je bouwt een band met hem of haar op. Ik heb haar laten praten en gaf haar de tijd. Ze had een luisterend oor nodig en vervolgens tools en houvast waarmee ze verder kon.’

Naast dat ik het werk zelf heel leuk vind, word ik gewoon heel blij van mijn collega’s bij DigiContact.

‘Naast dat ik het werk zelf heel leuk vind, word ik ook heel blij van mijn collega’s bij DigiContact. We werken afwisselend thuis en op kantoor. Dat is fijn. Op kantoor is het dan altijd heel gezellig.’

‘Regelmatig draai ik een bereikbaarheidsdienst ’s nachts. Ik slaap dan wel, maar kan wakker gebeld worden. Ik heb wel eens dat ik, nadat ik een advies heb gegeven en weer in bed lig, me afvraag of ik het goede advies heb gegeven. De verantwoordelijkheid is daarin best hoog. Dan ga ik het nog wel een keer of twee na. Kom ik op hetzelfde uit, dan kan ik het loslaten. Mocht ik twijfelen, dan zou ik terugbellen, maar dat is nog niet gebeurd. Verder neem ik mijn werk niet mee naar huis. Klaar is klaar.’

‘Het helpt ook dat ik bij een vroege dienst een uur overlap heb met een collega. We zien en spreken elkaar dan, waarna ik het kan loslaten. En is er wel wat, dan kan ik altijd overleggen met collega’s van DigiContact. Werk ik op kantoor, dan moet ik een half uur naar huis rijden. Dat is voor mij al een soort cooling down. Na een dag thuiswerken, werkt het al om op de bank te ploffen en even tv te kijken.’

Ik ondersteun medisch repatriëren, wat betekent dat we mensen die in het buitenland in het ziekenhuis zijn beland, naar Nederland halen.

‘Naast het werk bij DigiContact ga ik, als ik tijd heb, als verpleegkundige mee op de ambulance. Ik ondersteun medisch repatriëren, wat betekent dat we mensen die in het buitenland in het ziekenhuis zijn beland, naar Nederland halen. In deze tijd van het jaar zijn dat vooral ski-ongelukken. Vaak gaan we met een ambulancewagen, maar we kunnen ze ook met het vliegtuig van ver ophalen. Naast het telefonisch contact bij DigiContact, maak ik dus ook nog echt, persoonlijk contact met mensen. Dat maakt het voor mij extra leuk.’

‘Verder doe ik al vanaf mijn 5e aan klassiek ballet en jazzballet. Ook mijn dochter danst fanatiek, 5 dagen in de week in het wedstrijdteam. Ze danst binnenkort op het Nederlands Kampioenschap en het Europees Kampioenschap in Duitsland. Daar ben ik ook druk mee. Mijn zoon is 14 jaar en heeft net zijn eerste bijbaantje. Dat is natuurlijk nieuw en spannend. Ik werk om het weekend, waardoor het weekend dat ik vrij ben een soort van heilig is. We proberen dan in ieder geval een dag samen wat te doen. Pubers vinden dat op den duur wat minder leuk, maar het is al fijn om met z’n allen thuis te zijn. Dat staat voor ons ook voor een dag samen doorbrengen.’

Ik moet echt mensen om me heen hebben en ik vind het fijn om voor hen te zorgen.

‘Ik houd ervan om lekker te lopen met de hond. Ik mag graag Netflixen, maar ben het liefst bezig. Als mensenmens moet ik ook echt mensen om me heen hebben en vind ik het fijn om voor hen te zorgen. Mijn moeder deed dat ook altijd. Een voorbeeld is dat ze vroeger regelmatig vroeg wat ik wilde drinken. Als ik dan nee zei, herhaalde ze dat meerdere keren: “Wil je echt niets drinken?” en vervolgens “Neem anders even wat te drinken.” Dat vond ik vroeger heel irritant, maar ik merk dat ik dat nu ook doe bij mijn kinderen. We gingen vroeger ook wel eens met vrienden weg, met vier stellen en allemaal jonge kinderen. Dan stond ik ’s morgens in de keuken brood te smeren voor alle kinderen die al aan de tafel zaten. Dat vind ik leuk. Ik kan daar gewoon van genieten.’

Eunice kan zich niet meer indenken hoe het zou zijn zonder DigiContact

Eunice is 39 jaar en moeder van vier kinderen. Bij Middin krijgt ze opvoedondersteuning voor haar dochter. Daarnaast staan de gezinsbegeleiders van DigiContact* sinds drie jaar 24/7 voor haar klaar. We zijn benieuwd naar de ervaringen van Eunice met deze gezinsbegeleiding. Daarom gaan we daarover met haar in gesprek. 

Ik had opvoedvragen en ze waren bang dat ik het anders niet zou redden.

‘Sinds een jaar of 10 heb ik begeleiding van Middin. Mijn dochter heeft ADHD en is heel pittig. Het contact met mijn ex was toentertijd niet goed, waardoor we conflicten kregen over bezoekregelingen. Er is toen iemand van jeugdzorg bij betrokken geraakt, om het goed te laten verlopen en ervoor te zorgen dat mijn dochter bij mij thuis kon blijven wonen. Zij hebben toen aangeboden om voorlopig in mijn leven te blijven en mijn gezin te ondersteunen. Ik had ook wat opvoedvragen en ze waren bang dat ik het anders niet zou redden. Tot op de dag van vandaag werkt dat goed. Daar ben ik heel blij mee.’

‘Sinds drie jaar is de gezinsbegeleiding van DigiContact daarbij gekomen. Als er niemand van Middin is, in de avonduren en in het weekend, kan ik met opvoedvragen naar DigiContact bellen. Daarvoor heb ik een iPad waarmee ik kan videobellen. De vragen kunnen gaan over mijn kinderen, maar ook over mezelf. Ik kan bijvoorbeeld een begeleider van DigiContact om advies vragen als mijn dochter niet naar bed wil of het even stressvol is. Dat volg ik vaak op en dat werkt. Ook is de relatie met de vader van mijn dochter niet altijd goed. Ik weet soms niet wat ik daarmee aan moet. Daarvoor kan ik ook bellen met DigiContact.’

Naast de vaste momenten kan ik inbellen als dat nodig is.

‘We hebben de afspraak dat de gezinsbegeleider van DigiContact mij elke maandag tot en met zaterdag rond 10 uur ’s avonds belt. Dan bespreken we hoe het gaat en ik kan mijn verhaal doen als ik ergens tegenaan loop. Daar krijg ik dan antwoord op of een advies voor. Dat vind ik heel fijn. Naast de vaste momenten kan ik inbellen als dat nodig is. Dat geldt voor de avonden en weekenden, maar ook voor momenten waarop mijn vaste begeleiding niet bereikbaar is. Het overbrugt de tijd waarin ik mijn vaste begeleiders niet kan spreken.’

‘Een voorbeeld van een moment dat ik heel blij was dat ik met DigiContact kon bellen, speelde een paar jaar geleden. Het zat me niet lekker en ik was bang dat mijn kind uit huis geplaatst zou worden. Een begeleider van DigiContact heeft me toen advies gegeven en gevraagd wat ik kon doen om me te ontspannen. Daarop gaf ik aan dat ik eerst mijn dochter naar bed ging brengen en daarna met een kop thee een film ging kijken om te ontspannen.’

‘Toen ik begon met DigiContact wist ik niet wat ik moest verwachten. Uiteindelijk merkte ik hoe begeleiders mijn vragen beantwoordden, geruststelden en vertrouwen gaven. Dat was voor mij het punt dat ik dacht: hier word ik blij van en dit past bij mij. Ik vroeg me toen ook af waarom niet elke instantie dit aanschaft. Het voelt gewoon veilig en vaste begeleiders die ook thuiskomen krijgen te weten wat er besproken is en hoe laat ik waarover gebeld heb.’ 

DigiContact heb ik non-stop, waardoor ik me nooit verlaten voel of niet weet wat ik ergens mee moet doen.

‘Ik kan switchen tussen de vaste begeleiding en DigiContact. DigiContact heb ik non-stop, waardoor ik me nooit verlaten voel of niet weet wat ik ergens mee moet doen. Daarnaast is het mooie aan DigiContact dat ze je kunnen doorzetten als je hulp nodig hebt van buiten, zoals van de politie, ambulance of woningbouw. Dat geeft me een fijn gevoel.’

‘Ik kan het me niet meer indenken hoe het zou zijn zonder de gezinsbegeleiding van DigiContact. Het is een tweede hulpverlener voor mij, alleen dan via beeld of telefoon en in de avond en het weekend. Het is heel fijn dat ik ze altijd kan bellen. Soms heb ik een rare vraag en dat zeg ik dan ook. Daarop geven begeleiders aan dat niks raar is. Ik kan mijn vraag gewoon stellen.’ 

Het gaat er op dat moment om dat ik bij iemand mijn hart kan luchten en over een probleem kan praten waar ik tegenaan loop.

‘Ik vind het ook niet zo erg dat ik niet steeds dezelfde persoon spreek bij DigiContact. Ik heb namelijk al mijn vaste begeleiders. Het gaat er op dat moment om dat ik bij iemand mijn hart kan luchten en over een probleem kan praten waar ik tegenaan loop. Iedereen die ik tot nu toe aan de telefoon heb gehad, is vriendelijk. We hebben zelfs momenten dat we over dingetjes kunnen lachen.’

‘Als iemand anders de begeleiding van DigiContact zou overwegen, dan zou ik aanraden om het te doen. Het is betrouwbaar en je hoeft niet bang te zijn dat ze je niet goed helpen of dat ze niet beleefd tegen je zijn. De begeleiders zijn vriendelijk, behulpzaam en hebben een luisterend oor. Je hebt zo veel aan DigiContact, vooral omdat het er altijd is. Ik ben er tevreden mee.’

* Gezinsbegeleiding van DigiContact is altijd aanvullend aan de begeleiding van een SKJ geregistreerde gezinsbegeleider van de zorginstelling waar wij mee samenwerken.

Van broekie met ambitie naar manager van DigiContact

Lisa is al vanaf de start bij DigiContact betrokken. Destijds was het nog een project en werkte ze als begeleider en projectmedewerker. Inmiddels is Lisa manager bij DigiContact. We spraken met haar over haar werk, wat haar motiveert en wat ze in haar vrije tijd graag doet. 

Zou je jezelf willen voorstellen? ’Ik ben Lisa van Duijn. Sinds 2014 werk ik bij DigiContact. Daarvoor heb ik als groepsleider in een GGZ-crisisopvang voor jeugd gewerkt. Mijn achtergrond ligt dus voornamelijk in de GGZ. Eerder woonde ik in Amersfoort, maar inmiddels in Zeewolde. Dit bevalt beter dan gedacht, niet alleen omdat hier geen stoplichten zijn, maar vooral omdat er een soort vakantiesfeer hangt. Ik woon hier met mijn vrouw en drie honden en vooral ook voor de honden woont het hier perfect.

Toch willen we, nadat we dit huis zo veel mogelijk hebben opgeknapt, graag verhuizen naar een wat meer definitieve plek, het liefst wat meer centraal in het land.’

Ik had al een innovatieve kijk op de zorg en het idee dat we daarin winst konden behalen.

Hoe ben je in 2014 bij DigiContact en later in de rol van manager terechtgekomen? ‘Ik was nieuwsgierig naar andere werkzaamheden rondom de zorg en naar projecten en innovaties. Ik had al een innovatieve kijk op de zorg en het idee dat we daarin in Nederland nog een hoop winst konden behalen. Daarom sprak dit project me erg aan. Het was een mooie kans om bij een andere tak van sport te kijken en vooral ook om met projecten bezig te gaan.’

Hoe was de start in 2014? ‘Hectisch. We waren een jong, ambitieus team en hadden een korte voorbereidingstijd om live te gaan. Dat was leuk, maar ook veel. Er gebeurde van alles wat we niet hadden kunnen voorzien. Het was zo’n nieuw concept, waardoor we alles nog moesten uitvinden. Wat betekent het voor een cliënt en een begeleider? We vinden het een kans, maar is dat het ook wel echt? Is die behoefte er eigenlijk wel en waaraan is dan precies behoefte? Ook moesten we uitzoeken hoe we de zorg op afstand precies gingen neerzetten. Wat is er dan belangrijk aan de achterkant en hoe regelen we dat cliënten de omgevingsgeluiden niet horen? Het eerste jaar waren we voornamelijk bezig om dat uit te vinden. Begeleiders zaten toen nog met z’n tweeën te wachten tot er gebeld werd. Dat is een wereld die we ons nu niet eens meer kunnen voorstellen.’

Ik kwam als broekie uit de GGZ en met veel ambitie bij DigiContact terecht.

Hoe heb je de ontwikkeling in de jaren die volgde, beleefd? ‘Als een grote uitdaging, waarbij mijn baan continu veranderde. Dat is mede de reden dat ik er nog steeds rondhang: ik kan niet tegen 9 tot 5-banen waarbij veel hetzelfde is. Bij DigiContact zijn we altijd in beweging en staan we open voor nieuwe concepten en uitdagingen. Er is weerstand geweest op allerlei vlakken, waardoor we veel geleerd hebben. Zelf heb ik ook veel geleerd. Ik kwam als broekie uit de GGZ en met veel ambitie bij DigiContact terecht. Die ontwikkeling is mooi geweest.’

Wat is een voorbeeld van weerstand waar een mooie ontwikkeling uit is gekomen? ‘Doordat begeleiders geen informatie over en ervaring met DigiContact hadden, dachten ze dat het hen zou vervangen. Inmiddels merken ze de meerwaarde ervan en dat 24/7 bereikbaar zijn ook preventief kan werken. Ze kunnen altijd een beroep op ons doen. In de huidige arbeidsmarkt wordt het al helemaal niet meer ervaren als een vervanging, maar als een verlengstuk van de fysieke begeleiding.’

Wat is jouw rol als manager binnen DigiContact? ‘Samen met mijn collega’s Margriet en Rianne vorm ik het managementteam van DigiContact. Margriet is de teamcoach en richt zich op het aansturen en doorontwikkelen van het team. Rianne is gedragsdeskundige en richt zich op de kwaliteit en het beleid. Ik ben vooral bezig met de strategie, de processen en uiteraard het financiële stuk. Denk aan het vormgeven en doorontwikkelen van de dienst, de technische ontwikkeling, de samenwerking met de verschillende partners en het behouden van de kwaliteit.’

De 24/7 bereikbaarheid is dé kracht van DigiContact.

Wat vind jij de kracht van DigiContact? ‘De 24/7 bereikbaarheid is dé kracht van DigiContact. Daarbij zijn we niet alleen een doorverwijzer of tussenpersoon. We bieden ook direct begeleidingsgesprekken. Dat zie je niet veel bij andere organisaties en zeker niet met minimaal HBO-geschoolde medewerkers. De begeleiders van DigiContact zijn dit wel en daarnaast gespecialiseerd in de doelgroep waar ze mee werken. We werken namelijk met expertiseteams, waardoor cliënten uit de GGZ een begeleider aan de lijn krijgen die gespecialiseerd is in de GGZ. Daar ligt echt een kracht.’

Het werken in expertiseteams is een recente ontwikkeling. Hoe is dat gegaan? ‘We merkten dat er meer vraag was naar specialistische en meer intensieve ondersteuning. Organisaties wilden DigiContact meer inzetten voor het behalen van doelen en als onderdeel van de structurele ondersteuning. Dat vraagt veel van de expertise van begeleiders van DigiContact.’ 

‘Ik denk dat de arbeidsmarkt veel invloed heeft op de verschuiving naar die specialistische ondersteuning. We kunnen de zorg niet meer bieden zoals we dit altijd deden, maar willen wel hetzelfde bieden. DigiContact is dan een mooie oplossing. Ook de pandemie heeft hier invloed op gehad. Begeleiders hebben zelf ondersteuning op afstand gegeven en ervaren dat het goed werkte. De drempel voor ondersteuning op afstand is daardoor veel lager geworden.’

Cliënten durven weer naar buiten, zelfstandig te reizen en naar een afspraak toe te gaan.

‘De zelfredzaamheid en eigen regie van cliënten vinden we ook erg belangrijk. We merken dat cliënten steeds minder bellen zodra ze gewend zijn aan DigiContact. Ze weten namelijk dat ze, wanneer nodig, een beroep op ons kunnen doen en dat geeft vertrouwen. Cliënten durven weer naar buiten, zelfstandig te reizen en naar een afspraak toe te gaan. Soms bereiden ze dat met een begeleider van DigiContact voor en ze weten dat ze direct kunnen bellen als ze vastlopen.’ 

‘Dat we werken in hetzelfde dossier als begeleiders van welke organisatie dan ook, is ook een enorme kracht. Cliënten hoeven niet opnieuw hun verhaal te doen als ze een andere medewerker aan de lijn krijgen. We weten wat er de vorige keer is besproken en kunnen daarop voortborduren.’

Begeleiders kunnen jullie ook bellen. Wat hoor je van hen terug? ‘Ze vinden dat heel prettig. Doordat ze altijd een beroep op ons kunnen doen, hebben ze het idee dat ze er niet alleen voor te staan. Vooral ’s avonds, ’s nachts en in het weekend is er een minimale bezetting op de locaties en ambulante begeleiders gaan veelal alleen naar een cliënt toe. Dan kunnen ze ons ook bellen. Soms gaan we zelfs aan de telefoon mee naar binnen, als het mogelijk een spannende situatie wordt. Zo zijn er allerlei momenten waarop ze kunnen sparren, het fijn vinden dat ze hun verhaal kunnen doen en dat niet direct bij de manager hoeven te doen. Naast het sparren over casussen, kunnen begeleiders zaken bij ons beleggen. Hun telefoon zetten ze met een gerust gevoel om 17:00 uit, omdat ze weten dat cliënten ons altijd kunnen bellen. De eindverantwoordelijkheid blijft altijd bij de organisatie die de fysieke begeleiding verzorgt, maar wij kunnen daartussen zitten.’

We onderzoeken of een Digital Human bepaalde vragen kan opvangen.

DigiContact heeft de afgelopen jaren een hele ontwikkeling doorgemaakt. Welke kans zie je, waarmee jullie nog verder kunnen ontwikkelen? ‘We merken dat de behoefte naar korte dagstructuur-momenten, wekgesprekken en medicatieherinneringen steeds groter wordt, omdat de fysieke ondersteuning minder wordt of zelfs wegvalt. Daarom onderzoeken we of een Digital Human bepaalde vragen kan opvangen. Dat is een virtueel persoon die korte gesprekjes kan voeren. Voor die taken is het zonde om een HBO-geschoolde medewerker in te zetten. Hun expertise zetten wij graag in op andere plekken. Binnenkort starten we hiervoor met een pilot. We merken dat cliënten er erg voor open voor staan en het vinden fijn.’

‘We weten dat de Digital Human al veel kan en dat het op een gegeven moment volledige gesprekken moet kunnen voeren. Om dat eerst te polsen, uit te proberen en ook de reacties uit te vragen, beginnen we klein. We starten met eenvoudige, voorgeprogrammeerde vragen, waarop de cliënt met ja of nee kan antwoorden. Vervolgens wordt altijd gevraagd of de cliënt nog een begeleider van DigiContact wil spreken. We denken dat het een mooie aanvulling kan zijn, bijvoorbeeld voor cliënten met een lager niveau die zich soms eenzaam voelen. Zij kunnen bij wijze van spreken de hele dag met de Digital Human bellen.’

Jij spreekt niet direct met cliënten, maar krijgt natuurlijk wel verhalen mee. Neem jij je werk wel eens mee naar huis? ‘Soms word ik benaderd voor casussen of IT-problemen, ook in de avond- en nachturen. DigiContact is 24/7 bereikbaar, dus ik ook. Soms zijn het casussen die me raken. Ik ben zelf ook een hulpverlener van origine en vind het belangrijk dat we het juiste doen op zo’n moment. Ik kan me dan wel eens afvragen of we alle stappen juist hebben genomen en of we bepaalde situaties hadden kunnen voorkomen. Daarnaast bied ik ook ondersteuning aan medewerkers als ze ergens moeite mee hebben. Ze krijgen regelmatig escalaties mee aan de lijn. In die zin is het meer de medewerker die ik in gedachte mee naar huis neem, dan casussen zelf.’

Dat is ook wel de kracht van DigiContact: collega’s kunnen altijd een beroep doen op elkaar.

Hoe lukt het jou om thuis los te komen van je werk? ‘Ik heb thuis een druk leven met mijn honden die van alles van me willen. Daar loop ik elke dag een eind mee. Dat zijn de momenten waarop ik een stapje terug kan doen en de ontspanning vind. Ook kan ik alles met mijn collega-managers bespreken. Met hen bedenk ik hoe we de medewerkers goed kunnen ondersteunen en hoe we, samen met het team, werken aan de toekomst van DigiContact. Het is heel waardevol om dit samen te kunnen doen.’

‘Mijn motivatie voor mijn werk bij DigiContact heeft ook echt te maken met het team waarmee ik werk. De mensen die dag in dag uit voor de organisaties en mensen klaarstaan, ook op de momenten waarop zij normaliter niet een beroep op begeleiders kunnen doen en wanneer ze het zo erg nodig hebben.’

Ik heb asielhonden gehad en bewonder juist de honden met een rugzakje.

Wat doe je nog meer graag in je vrije tijd? ‘Bezig zijn met mijn honden is een grote hobby. Ik heb asielhonden gehad en bewonder juist de honden met een rugzakje. Ook heb ik lang op hoog niveau gehockeyd. Daar komt mijn discipline en werkethiek vandaan, waar ik nog steeds baat bij heb. Ik heb geleerd om te presteren onder druk. Bij de start van DigiContact lag er veel druk op het project. Iedereen keek mee en uiteindelijk moest het wel slagen. Nog steeds is het regelmatig ontzettend druk. Ik heb geleerd om dan de rust te bewaren. Overzicht bewaren als het heel chaotisch is, haal ik uit de sport. Inmiddels hockey ik niet meer, maar ook binnen mijn huidige baan denk ik nog vaak terug aan de wijze lessen die ik van coaches heb meegekregen.’

‘Nu ben ik van plan om de opleiding tot kynologisch instructeur te gaan doen. Ik leer dan hondenbaasjes te begeleiden in het opvoeden en trainen van hun hond. Naast dat ik zelf honden heb, help ik al jaren als vrijwilliger in het asiel in Amersfoort. Je ziet daar veel gebeuren, het lijkt me gaaf om dat op professionele basis te kunnen doen.’

Ik draai het liefst nachtdiensten, dan kun je echt de tijd nemen

Werken bij DigiContact: betrokken, maar toch op afstand

Mariëlle heeft al 26 jaar werkervaring in de zorg. De eerste jaren stond ze op groepen en werkte ze ambulant met mensen met een verstandelijke beperking. Toen 7 jaar geleden DigiContact op haar pad kwam, sprak haar dat erg aan en nog steeds bevalt het werk haar goed. We spraken met Mariëlle over haar ervaringen en hoe ze buiten het werk om weet te ontspannen. 

DigiContact past in alle opzichten goed bij mij

Wat bevalt je zo goed aan DigiContact? “Na 20 jaar op de groep te hebben gestaan, zag ik het niet zitten om tot mijn pensioen fysiek mensen te verzorgen. Ik heb zelf ook een lichamelijke beperking, ik loop wat moeilijker. Als ik nog langer op de groep moest blijven werken, had ik dat niet volgehouden. Het is daarom goed dat het werk bij DigiContact niet fysiek is. Daarnaast ben ik erg een gevoelsmens en heel betrokken. Bij DigiContact heb je wel het contact, maar heb je dat letterlijk op afstand. Voor mij is dat een goede manier om de betrokkenheid te houden en daar niet te ver in te gaan. Wat dat betreft past DigiContact, in alle opzichten, goed bij mij.”

Het contact met cliënten is hetzelfde, wat ik tijdens mijn vorige werk ook leuk vond

Wat is het verschil met de fysieke begeleiding? “Het is grotendeels anders. Toch is het contact met cliënten hetzelfde, wat ik tijdens mijn vorige werk ook leuk vond. Of je nou bij ze op de bank zit of ze in beeld ziet, die betrokkenheid is er wel. Met een aantal cliënten bel ik meerdere keren per dag, dus van hen weet ik veel en met hen leef ik mee. Ik kan niet naar ze toekomen, maar ben wel ‘bij ze’. Ze kunnen ons ook elk moment bellen en dan zijn we er voor hen.”

Heb je ook nachtdiensten? “Ja, ik heb daar een sterke voorkeur voor. Ik word ook wel nachtdier of nachtuil genoemd, want ik kan er goed tegen. Ik ben totaal geen ochtendmens, dus ik vind de vroege diensten lastig. Die heb ik zo min mogelijk, maar het hoort er gewoon bij. Het fijne aan de nachtdiensten vind ik dat je de tijd kunt nemen voor langere gesprekken en dat ze rustiger zijn dan de ochtend- en avonddiensten.” 

De nachtdiensten passen goed in ons leven

Hoe combineer je dat met je thuissituatie? “Ik woon samen met mijn vriend. Als ik een avonddienst heb, ga ik om drie uur naar het werk of, zoals nu, thuis aan het werk. Tussen elf en half twaalf ben ik weer thuis en dan ligt hij al op bed. Je ziet elkaar dan niet en eet niet samen. Bij de nachtdiensten word ik wakker als hij thuiskomt. Dan kunnen we wel samen eten en een fijne avond hebben. Wanneer hij naar bed gaat, ga ik naar mijn werk. Ik heb geen kinderen. Mijn vriend heeft wel twee kinderen, maar die wonen niet meer thuis. De nachtdiensten passen dus goed in ons leven.”

De psychische kant van DigiContact spreekt me erg aan

Mensen ervaren ’s nachts dingen somberder, toch? “Ja, dat klopt. Soms heb je wel drie kwartier iemand aan de telefoon die er doorheen zit of suïcidale uitspraken doet. Ik vind het een uitdaging om ze hieruit te halen en te kijken hoe het verder moet. Die psychische kant van DigiContact spreekt me erg aan. Het zijn vaak wel zware gesprekken, maar erna is er (vooral in de nacht) ook wel tijd, waardoor je er dan met collega’s zo nodig over kan praten. Daarnaast heb je ook andere klussen, want we doen de administratie allemaal zelf. Het is niet meer zoals aan het begin van DigiContact was: rustige nachten, een filmpje kijken en af en toe een belletje. Het zijn drukke diensten, maar ik vind de mix nog steeds erg fijn.”

Ik mediteer, volg workshops en doe ontspannende dingen

Je gaf net aan dat je een gevoelsmens bent. Het werk vraagt mentaal ook veel van je. Wat doe je in je vrije tijd? “Ik lees veel en houd me bezig met persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit. Ik mediteer, volg workshops en doe ontspannende dingen, zoals een tijdschrift lezen of een serie kijken. Daarbij kun je even in een andere wereld stappen en daar kan ik me goed bij ontspannen. Daarnaast train ik veel met mijn fitnessapparaten op zolder. Zoals ik net zei loop ik wat moeilijker, waardoor ik fanatiek train om het bij te houden.”

Het is totaal anders en drukker dan voorheen

DigiContact is anders dan 7 jaar geleden, gaf je aan. Wat valt jou op in de ontwikkeling van DigiContact in de afgelopen jaren? “We zijn in elk opzicht groter geworden. In het eerste jaar bestonden we uit een team van 15 collega’s en dat zijn er nu zo’n 45. We begonnen met de ondersteuning van cliënten van Philadelphia die ambulante begeleiding hadden. Daar zijn woongroepen en talloze organisaties bijgekomen. Ook komt er veel administratie bij kijken en dat vind ik af en toe een worsteling vanwege alle verschillende systemen. In die zin is het totaal anders en drukker dan in het begin. Af en toe vraag ik me af hoe we het kunnen bolwerken, maar al doende leert men. Ik ben er daardoor wel rustiger en handiger in geworden.”

Als ik het leuk en fijn blijf vinden en er voldoening uit blijf halen, dan blijf ik dit tot mijn pensioen doen

Als je 7 jaar vooruitkijkt. Heb je dan dromen? “Ik ben niet erg ambitieus. Als ik het hier draaiende weet te houden en het volhoud, dan is dat goed. Af en toe word ik wel teruggefloten als ik te veel doe. Ik vind het gewoon fijn. Ik hoop dat ik het volhoud, want het is wel een aanslag op je lijf om steeds te schakelen tussen de diensten. Waar het in eerste instantie om draait, zijn de gesprekken met de cliënten. Als ik dat leuk en fijn blijf vinden en ik daar voldoening uit blijf halen, dan vind ik het goed. Dan blijf ik dat tot mijn pensioen doen.”

De kans dat een cliënt vaker dezelfde persoon aan de lijn krijgt, is kleiner geworden

Als je DigiContact een advies zou kunnen geven, waarin zou het zich dan nog in kunnen ontwikkelen? “In het waarborgen van de kwaliteit. We zijn zo groot geworden en hebben zoveel cliënten. In het begin kende je de cliënten beter. Nu lijkt het soms een rijdende trein en gaat het wel eens te hard. Je moet het wel kunnen bijhouden.”

“De kans dat een cliënt vaker dezelfde persoon aan de lijn krijgt, is ook kleiner geworden. Eerder kenden ze ons allemaal. Cliënten die we al 7 jaar begeleiden, zeggen dan ook wel eens: ‘Wat fijn dat ik jou weer spreek!’ Dat is allemaal veranderd en wennen. We kunnen daar ook niet meer aan beginnen. Het is niet meer haalbaar en misschien hoeft dat ook niet.”

Als iemand belt, heb je dan alle gegevens bij de hand? “Ja, we kunnen alles opzoeken als iemand belt. Met mijn 26 jaar ervaring in de zorg weet ik, als ik de cliënt niet ken en niet zo snel in het systeem kan opzoeken, dat ik op de cliënt kan afstemmen. Ik heb daar vertrouwen in en zoek ondertussen de informatie op.”

Later hoor ik wel eens terug dat een cliënt erg blij is dat hij of zij mij heeft gesproken. Dan denk ik: ‘Daar doe ik het voor!’

Heb je een voorbeeld van iets bijzonders wat je hebt meegemaakt in je werk bij DigiContact? “Soms gebeurt er iets waardoor iemand het niet meer ziet zitten en erg angstig is. Ik heb dan een gesprek met hem of haar en breng de begeleiding daarvan op de hoogte. Later lees ik dan wel eens terug in de rapportage, of hoor ik van mijn collega, dat de cliënt erg blij is dat hij of zij mij heeft gesproken, waardoor hij of zij de nacht doorkwam. Dan denk ik: ‘Daar doe ik het voor!’”

DigiContact biedt mij ontspanning

Sinds een jaar belt Frans regelmatig met DigiContact. Hij woont zelfstandig en krijgt ambulante begeleiding. Wij waren benieuwd naar zijn ervaringen en bespraken wat voor hem het verschil is met de tijd dat hij nog geen hulp had van DigiContact. 

Kan je jezelf even voorstellen? “Ja, mijn naam is Frans en ik ben 51 jaar. Ik woon sinds 2004 in Capelle aan den IJssel, waar we op dit moment zijn. Hiervoor woonde ik in Ede. Daar liep mijn baan ten einde, waardoor ik op een gegeven moment werkloos raakte. Vier maanden later kreeg ik werk bij Centric in Gouda. Toen ben ik naar Capelle aan den IJssel verhuisd.”

Bevalt het je hier? “Het bevalt me hier uitstekend. Ik ben geboren in Oud-Beijerland, net onder Rotterdam, waar Capelle aan den IJssel natuurlijk tegenaan ligt. Daar heb ik twintig jaar gewoond op de boerderij van mijn vader. Ik kwam regelmatig in Rotterdam, bijvoorbeeld om er te winkelen. Later ben ik voor mijn studie in Delft gaan wonen. Als ik heen en weer reisde vanaf Oud-Beijerland naar Delft, kwam ik altijd door Rotterdam heen. In ’97 ben ik naar Ede verhuisd. Op het moment dat ik in 2004 in Capelle aan de IJssel ging wonen, voelde het als thuiskomen.”

DigiContact helpt mij om alles op een rijtje te zetten.

Je woont hier zelfstandig met ondersteuning. Hoe gaat dat in zijn werk? “Ik heb eigenlijk altijd zelfstandig gewoond. Vroeger heb ik wel wat hulp van mijn ouders gehad. Ze kwamen dan één keer per maand langs, eigenlijk tegen mijn zin in. Toen ik in Ede woonde, kwamen ze daar zelfs regelmatig heen om maar heel even te helpen. Buiten dat heb ik altijd zelfstandig geleefd.”

“Ik kan veel zelf, aan mijn intelligentie ligt het niet. Door mijn hersenletsel en autisme ervaar ik alleen veel praktische problemen. DigiContact helpt mij daarom af en toe om alles op een rijtje te zetten. Ik kan met ze sparren en bespreek bijvoorbeeld hoe ik iets heb gedaan en of ik dat anders had kunnen aanpakken. Ook moet ik er vaak stoom afblazen.”

Hoe ging het voordat je hulp van DigiContact kreeg? “Eerder deed ik alles gewoon zelf en sinds 2012 ik krijg begeleiding thuis. Als ik ergens mee zat, spaarde ik dat op en besprak ik het één keer per week met de begeleider. Vanwege mijn geheugenstoornis schrijf ik veel op in mijn agenda. Zo probeerde ik mezelf staande te houden en als ik één keer in de zoveel tijd iemand had om mee te praten, dan ging dat net goed. Dat gaat over de tijd vóór 2015, want er is een aantal breekpunten geweest. In 2011 ben ik uit het arbeidsproces gevallen en in 2015 pleegde mijn vader zelfmoord. Dat was een klap. Vervolgens kreeg ik begin 2019 twee hersenbloedingen, waardoor ik hard achteruitging.”

Ik heb steeds vaker contact met dezelfde mensen van DigiContact, waardoor ik ze beter leer kennen.

Hoe kwam je toen in contact met DigiContact? “Ik kreeg thuiszorg door Boba. Dat is een organisatie voor mensen met autisme. Op een gegeven moment ging het teveel achteruit, waardoor er een Wlz-aanvraag is gedaan met begeleid wonen als uiteindelijke doel. Ik ben toen bij Middin terechtgekomen. Zij kwamen met het voorstel van DigiContact, zodat ik daar terechtkan als ik een uitlaatklep nodig heb. Dat is vorig jaar rond deze tijd gestart met vijf contactmomenten per week. Later werd dat iedere dag één keer en soms zelfs twee keer per dag. In het begin was het voor mij heel erg nieuw, maar ik had steeds vaker contact met dezelfde mensen. Daardoor leerde ik ze beter kennen. Er is een aantal mensen met wie ik heel goed contact heb en dat is erg leuk.”

Wat waren jouw verwachtingen van de hulp van DigiContact? “Ik had geen verwachtingen en ook geen flauw idee wat ik kon verwachten. In het verleden ben ik zo vaak teleurgesteld geraakt door verwachtingen die ik had. Ook hadden mensen die mij hulp boden, bepaalde verwachtingen van mij die niet uitkwamen. Daardoor probeer ik geen verwachtingen meer te hebben en gewoon te zien hoe iets loopt. Wat dat betreft leef ik nu echt bij de dag.”

Dankzij DigiContact kan ik weer even met mensen praten en dat is voor mij heel waardevol.

Wat vind je de positieve dingen van DigiContact? “Dat ik er mijn verhaal kwijt kan. Ik kan echt alles met ze bespreken. Dat is fijn, maar maakt het vaak ook erg leuk. Sinds ik uit het arbeidsproces ben gevallen, ben ik veel alleen. Ik heb veel sociale contacten verloren. Dankzij DigiContact kan ik weer even met mensen praten en dat is voor mij heel waardevol.”

Wat bespreek je dan zoal met? “Ik bespreek wat ik diezelfde dag heb meegemaakt en mijn planning. Wat staat er nog te gebeuren en hoe voel ik mij daaronder? Ik slaap regelmatig erg slecht, vanwege alle de drukte die ik in mijn leven ervaar. Soms bel ik daarom ’s ochtends met DigiContact om dat met ze te bespreken. Daar komt het grotendeels op neer.”

Geven ze je daarin hulp of is het voor jou meer een sociaal contact? “Het is vooral sociaal communiceren. Ze luisteren naar me en dat helpt heel erg. Ik ben erg perfectionistisch, dus het is nooit goed genoeg voor mij. Bij DigiContact weten ze die druk bij mij te verlagen. Ik wil nog veel dingen en probeer dat dan zelf te doen, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet kan. Dat botst met elkaar en daar krijg ik depressieve gevoelens van. Erover praten en de manier waarop ze reageren, stellen mij gerust en helpen mij erg. Daarnaast is het ook hulp, wan ze bellen me ’s ochtends ook om me eraan te herinneren dat ik mijn medicijnen moet innemen. Dat wil er anders wel eens bij inschieten.”

Door het visuele contact kunnen medewerkers van DigiContact goed zien en horen dat het hoog zit.

Hoe ervaar je het verschil tussen de tijd dat je geen DigiContact had en de tijd nu? “Toen ik alleen maar ambulante begeleiding had, gebeurde het wel eens dat de begeleider net was geweest en ik in mijn agenda nog iets zag staan wat ik was vergeten te vertellen. Ik moest dan wachten tot het volgende moment dat de begeleider weer kwam. Op dit moment kan ik iets wat heeft gespeeld dezelfde dag nog kwijt bij DigiContact. De afgelopen tien jaar heb ik regelmatig het gevoel gehad dat ik niet serieus genomen werd en dat mensen niet doorhadden hoe groot de impact ergens van op mij was. Ik kan DigiContact nu à la minute bellen en door het visuele contact kunnen ze ook zien en horen dat het hoog zit bij mij.”

Naast de vaste, dagelijkse contacten kan je dus ook ongepland inbellen. Maak je daar veel gebruik van? “Ja, dat doe ik met name als het ’s nachts of ’s ochtends vroeg niet goed gaat. Een half jaar geleden werd ik regelmatig rond vier uur ’s nachts wakker. Het ging dan niet helemaal goed. Op die momenten belde ik DigiContact en dat was een waardevolle invulling. Tegenwoordig slaap ik gelukkig beter, maar af en toe heb ik nog paniekaanvallen. Op die momenten bel ik ze ook.” 

Zou je DigiContact aan andere mensen aanbevelen? “Ja, ik kan het natuurlijk niet voor anderen invullen, maar mij geeft het veel ondersteuning. De fysieke en praktische dingen moet ik wel zelf doen, want het is alleen maar beeldcontact. Ik doe dat op mijn telefoon. Het is vaak gewoon heel chaotisch in mijn hoofd en zij helpen mij te focussen en prioriteiten te stellen, zodat ik wel doe wat ik moet doen. Soms twijfel ik over of ik iets wel goed heb gedaan en zij geven mij de bevestiging dat het goed gaat. Tijdens die contactmomenten ga ik de afgelopen dag bij langs, bedenk ik me of ik nog ergens iets mee moet en wat ik morgen moet uitvoeren. Daar helpen zij mij bij. Het is dus heel breed. Ik kan mijn verhaal kwijt en dat leidt af. Een ander voordeel is dat zij vastleggen wat ik vertel. Ik ben het zelf soms een uur later alweer vergeten en kan het dan niet meer terugvinden in de brij in mijn agenda. Zij schrijven het dan op, zodat het in ieder geval is vastgelegd.”

De ambulante begeleider komt twee keer per week langs en DigiContact is er op momenten daaromheen. Dat is een goede vorm van ondersteuning.

Komt er daarnaast nog begeleiding bij jou langs? “Ja, twee keer per week komt er een ambulante begeleider langs. Met hen bespreek ik allerlei onderwerpen die ik op de dag zelf ook met DigiContact bespreek. Mijn probleem is dat ik een fragmentarisch geheugen heb. Daarom schrijf ik de dingen die er op een dag gebeuren op en maak ik er aantekeningen van. Mijn agenda is al tien jaar lang mijn dagboek. Ik heb hier mijn leven van de afgelopen jaren in tien agenda’s op mijn bureau liggen, waarin ik dag voor dag heb beschreven wat er in mijn hoofd speelde. DigiContact en de begeleiding thuis helpen mij om die brij aan informatie te structureren. Die combinatie is voor mij een goede vorm van ondersteuning.”

Is het anders om met iemand van DigiContact te praten ten opzichte van de begeleiding die bij jou thuiskomt? “Het praat anders, maar ik kan met de meeste mensen ontzettend goed overweg. Het zijn leuke mensen met wie ik echt wel een klik heb. ”

Het contact biedt mij ontspanning.

Is er ook iets wat je mist bij DigiContact of wat beter zou kunnen? “Soms komt het voor dat ik ‘s avonds twee stressmomenten heb gehad en dat medewerkers de volgende dag nog niet helemaal hebben nagelezen wat zich die avond heeft gespeeld. Ik begrijp wel dat dat gewoon niet altijd mogelijk is, want ze spreken zoveel mensen op een dag. Op zo’n moment heb ik alleen even niet dat inlevingsvermogen en is dat vervelend. Een tijdje geleden sprak ik ook twee keer achter een persoon die net nieuw was bij DigiContact, waardoor ik weer gedeeltelijk mijn voorgeschiedenis moest vertellen. Dat zijn wel de enige puntjes en op dit moment gaat het gewoon erg goed. Ik heb met een paar bekenden van DigiContact een ontzettend goede klik. Die weten werkelijk alles van mij en dat is hartstikke leuk. Dat contact biedt mij ontspanning.”

Hoe past digitale ondersteuning binnen het totale zorgaanbod?

Marion van Egten (DigiContact begeleider) en Rianne Dekker (orthopedagoog) werken bij DigiContact. DigiContact is innovatief in zijn ondersteuning en verzorgt digitale begeleiding via (beeld)bellen voor mensen met een ondersteuningsvraag. DigiContact past hierbij blended care toe in samenwerking met diverse zorgorganisaties.

In dit whitepaper gaan Marion en Rianne dieper in op ontwikkelingen binnen de zorg en de rol die digitale ondersteuning inneemt, of in kan nemen, binnen het totale zorgaanbod.

Klik hier om het whitepaper te lezen

Ik hou van kickboksen, koken en pianospelen. En van mijn hond, dat is echt mijn vriend.

Sander is 32 jaar en woont in Zwolle samen met zijn partner en hond. Sinds ruim vier jaar werkt hij bij DigiContact. In die periode is hij er even een half jaar tussenuit geweest. Met z’n drietjes maakten ze een rondreis door Engeland. Voordat Sander bij DigiContact kwam werkte hij op woonlocatie van Philadelphia en als ambulant begeleider. Hij tikt al bijna de twaalf en een half jaar aan in de zorg.

We hebben de auto ingepakt en zijn vertrokken

Wat heb je in Engeland gedaan? “Waar sommige mensen de beslissing nemen om op een bepaalde leeftijd ofwel te gaan trouwen of aan kinderen te beginnen, hebben wij besloten een rondreis door Engeland te maken toen het nog kon. We hebben allebei onze baan even op pauze gezet en gezegd, we gaan. We hebben de auto ingepakt en zijn vertrokken. Mooi was dat.”

Hoe ben je bij DigiContact terechtgekomen? “Ik heb altijd gewerkt op woonlocaties en daarna dus ambulant. Nee, ik zeg het verkeerd-om. Ik werkte eerst ambulant en ben toen naar een woonlocatie gegaan. Omdat het fysiek voor mij beter was om iets meer zittend werk te gaan doen ben ik naar DigiContact gegaan. Eerst ben ik gaan kijken of dat bij mij zou passen en vrij snel kwam ik erachter dat dat zo was, dus ben ik hier niet meer weggegaan. Gelukkig maar.”

Als je echte belangstelling toont, ontstaan de mooiste gesprekken

Wat doe je bij DigiContact? “Momenteel werk ik als senior begeleider. In feite ben ik er gewoon om alle gesprekken met cliënten te voeren, overigens ook met medewerkers van woonlocaties als er vragen zijn. Wij proberen door middel van gesprekken en soms wat tips, maar vooral ook door te luisteren en vragen te stellen, ervoor te zorgen dat cliënten weer verder kunnen in hun dag. Of we nemen een dag met ze door of we plannen een dagelijkse herinnering van de medicatie, omdat mensen het anders vergeten. Er zijn zoveel onderwerpen waarover gebeld wordt, ik kan het zo niet bedenken, heel veel.”

Kun je een voorbeeld noemen van een gesprek wat jou echt is bijgebleven? “Ja, een heel positief gesprek, wat ik echt als heel prettig heb ervaren en leerzaam ook, was met een dame. Ze vertelde mij heel erg te houden van fotografie. Nu heb ik zelf niet zo heel veel kennis van fotografie en dat maakt het misschien des te leuker, als je jezelf zo opstelt dat je ook wel wil leren. Ik heb haar vragen gesteld over fotografie en wat zij dan precies deed.”

“Zij vertelde dat ze heel graag foto’s wilde maken van mensen met een beperking, juist om te laten zien hoe mooi die mensen zijn. Zo zei ze het echt letterlijk en dat deed mij wel wat, in positieve zin. Ze zei ook: “Ik ga ook geen filter over foto’s gebruiken. Ik ga ze niet mooier maken dan hij is, want mensen zijn zoals ze zijn en ze zijn mooi zoals ze zijn”. Toen dacht ik: ja, dat is toch echt wel prachtig, als je dat gewoon kan zeggen. Dat vond ik mooi. Het was een heel fijn gesprek, ook al heb ik niet zoveel met fotografie. Als je jezelf zo opstelt dat je van iedereen ook wat wil leren en jezelf echt wil verdiepen dan komen er de mooiste gesprekken uit.”

Zij had een goede elevator pitch. Sander: “Absoluut. Zij gaf ook nog een voorbeeld, ze zei: “Als je nu uit het raam kijkt” – dat deed ik, ik werkte toevallig toen ook thuis en ik keek ook echt uit mijn raam, net zoals ik nu even kan doen – Ze zei: “Ja, het is mistig, maar als ik dan ga doen alsof de zon schijnt, dus ik maak er een hele filter overheen, dan is het nep. Dat is niet wat het is, ik wil een foto echt hebben”. Ja, dat vond ik mooi.”

Iedere begeleider kan iedere cliënt de juiste begeleiding geven

Zie jij kansen voor DigiContact? Waar verdere ontwikkelingsmogelijkheden liggen? Sander: “Hoe bedoel je dat precies?” Er is nu bijvoorbeeld een digitaal verpleegkundig team en nachtmonitoring wordt opgestart. Jij werkt natuurlijk nu al wat jaren bij DigiContact, zie jij nog meer mogelijkheden voor DigiContact om zich verder te ontwikkelen?

“Als je nu kijkt dan zie je dat alle begeleiders kennis hebben van alle mogelijke beperkingen en ziektebeelden. Ik denk dat het goed is om op termijn te gaan inventariseren waar de expertise van iedere begeleider ligt. Dan kun je ook kijken welke cliënt of welke doelgroep het best past bij welke collega, zodat we misschien cliënten daarin nog verder vooruit kunnen helpen. Ik denk dat dat wel een ontwikkeldoel zou kunnen zijn. De begeleidersgroep wordt alleen maar groter, net als de differentiatie binnen de cliëntgroepen en zorgorganisaties. Ja, dan moeten wij ook blijven meegroeien.”

Heb je het idee dat je mensen met een psychische stoornis ook goed kan helpen of ben je als begeleider toch meer ingesteld op mensen met een beperking? “Iedere begeleider kan in principe elke cliënt begeleiden. Waar wij altijd voor zorgen is dat wij alle informatie hebben, daarom voeren wij ook intakes met alle cliënten en met de begeleider erbij. Juist om ervoor te zorgen dat wij de informatie over een cliënt hebben inclusief een juiste begeleidingswijze. In dat opzicht maakt het dus niet uit.”

“Iedereen heeft nu ook al wel zijn eigen expertise, dus we vragen elkaar ook, waar ben jij goed in, kun je mij hierin een beetje helpen? Mijn kennis over de GGZ is wat minder, daar ben ik iets minder in gespecialiseerd, maar dan vraag ik mijn collega’s: Goh, ik liep hier tegenaan, kun je me verder helpen voor een volgende keer of hoe kan ik dat anders doen?”

Wat is jouw specialisme? “Dat is toch de gehandicaptenzorg. Daar kom ik ook echt vandaan en dat heb ik altijd gedaan, dus dan ligt daar wel meer mijn expertise dan bijvoorbeeld bij de GGZ.”

Mijn hond, een bordercollie van 7 jaar, is echt mijn vriend

Wat doe je als je niet aan het werk bent? “Ik houd van sport. Ik kijk graag naar voetballen. Ik zit zelf op kickboksen dat doe ik één of twee keer per week. Dat doe ik weleens met mijn partner en dat doe ik ook weleens met vrienden. Ik heb ook spullen in huis om af en toe wat te trainen. Ik houd van koken, dat vind ik ook leuk om te doen.”

“Oh ja, we hebben een piano en daar probeer ik af en toe wat op te spelen. Maar dat komt er nooit zo van. Al hebben we echt net per vandaag afgesproken dat we ook Zoom meetings gaan volgen voor pianoles, dus dan zal ik wel weer moeten. En in de sneeuw spelen met mijn hond. Dat is heerlijk. Ik heb een bordercollie van zeven jaar, dat is echt mijn vriend.”

Wat vind je het mooiste onderdeel van je werk? “Ik noemde net zo’n voorbeeld van een gesprek wat ik heel erg fijn vind en iets wat mij ook kan raken. Het mooiste vind ik dat je een cliënt echt weer verder helpt en vooral als hij of zij zijn of haar eigen ideeën kan bedenken door middel van vraagstelling. Dat je een vraag stelt en iemand bedenkt zich ineens: “oh, ja misschien zou ik dat ook nog wel kunnen doen.”

“Toevallig vandaag liep iemand er tegenaan dat ze de deur niet uit kon, omdat ze wachtte op een pakketje. Dan stel ik de vraag: “Kun je dan echt je deur niet uit of zijn er ook andere mogelijkheden?” Eigenlijk door middel van vragen kwam ze erachter dat ze ook wel een briefje kon ophangen dat ze het bij de buren konden afleveren. Ja, een simpel voorbeeld, maar je merkt dan toch dat mensen het zelf gaan bedenken en als mensen het zelf gaan bedenken en zelf verder kunnen dan vind ik dat heel mooi.”

Begeleiders hebben soms baat bij een collega die meedenkt 

“Wat mij ook altijd heel goed doet zijn de bereikbaarheidsdiensten van locaties. Als ik zo’n consultatiegesprek voer, – hoe we dat zo mooi noemen – dan merk je dat begeleiders op de woonlocaties het prettig vinden om met een collega te sparren die wat meer op afstand staat. Er kunnen soms best panieksituaties ontstaan en dan is het fijn dat wij rustig blijven. Wij zijn daar dan minder een partij in, omdat wij natuurlijk niet een directe band met de cliënt hebben, dus wij kunnen dan misschien iets makkelijker vanuit rust samen met de begeleider de oplossing vinden. Ik vind het heel fijn om de begeleider in zo’n situatie weer verder te helpen en krijg daar geregeld een blijk van dankbaarheid voor terug.”

“Ik kreeg laatst een mailtje van een begeleider. Ze zei: “Wat er gebeurd is, is echt wel heel heftig geweest, maar mocht nog een keer iets voorvallen dan weet ik dat ik bij jullie in goede handen ben.” Dat is toch eigenlijk waar je het voor doet. Mijn rol was helemaal niet zo groot. Ik bedoel, zij heeft het gedaan, zij heeft gehandeld en zij heeft goed gehandeld, maar dat je dan toch nog dat te horen krijgt dat doet me goed.”

Verwanten kunnen weer echt familie zijn

We zijn op bezoek bij een DigiLocatie. Hier wordt de begeleiding verzorgd door zowel een fysiek als een digitaal team. DigiContact is er voor de bewoners én begeleiders. Lisa van Duijn, manager van DigiContact, vertelt over de ervaringen. 

Met de toevoeging van digitale begeleiding kan je echt het verschil maken

Kun je iets over jezelf en jouw functie vertellen? “Zeker. Mijn naam is Lisa van Duijn en ik ben manager van DigiContact. DigiContact bestaat vanaf 2014, en ik ben bij de opstart ervan betrokken geweest als projectleider. Hiervoor werkte ik als begeleider op een crisisopvang met cliënten in de GGZ en met jeugd. Vanuit die basis ben ik doorgestroomd naar de functie van projectleider en manager bij DigiContact. Het voelt goed dat ik zo een bijdrage kan leveren aan de verdere ontwikkeling van DigiContact, omdat ik er echt in geloof dat digitale begeleiding het verschil kan maken.”

Het kan een drempel zijn om op zo’n knop te drukken

Klopt het dat zowel begeleiders als cliënten DigiContact kunnen bellen? “Ja, we hebben twee op zichzelf staande diensten. Cliënten stellen andere vragen dan medewerkers. Ze vragen zich bijvoorbeeld heel erg af wat DigiContact nou eigenlijk is en wat het doet: krijg je elke keer dezelfde persoon aan de telefoon of is dat steeds iemand anders? Je merkt dat het een drempel kan zijn om op zo’n knop te drukken en dan een gezicht in beeld te krijgen dat je misschien helemaal niet kent.”

“Cliënten bellen voornamelijk in als de spanning wat oploopt of als ze hun vragen niet gelijk bij de begeleider op locatie kunnen stellen. Er zijn vaak één of twee begeleiders op een locatie, waardoor er niet altijd tijd is voor een individueel moment. Door DigiContact kunnen ze met één druk op de knop contact leggen met een begeleider. Het feit dat er altijd wordt opgenomen, geeft, denk ik, vertrouwen in DigiContact. Dat zie je met name door de telefoontjes aan het einde van de dag, maar ook bij de opstart in de ochtend. Cliënten hebben soms een nare nacht gehad of vinden iets spannend wat er die dag gaat gebeuren. Dan bellen ze even naar DigiContact en meestal wordt dan met de cliënt de dag alvast voorbesproken. Aan het eind van de dag, na het werk of de dagbesteding of bijvoorbeeld wanneer de slaapdienst al slaapt, nemen we de afgelopen dag weer even door.”

Soms gebeuren er dingen waar begeleiders van onder de indruk raken. Ze kunnen dan bij ons terecht

“We noemen het de consultatiedienst voor begeleiders. Zij kunnen 24/7 DigiContact bellen voor collegiaal advies, om even te overleggen. Begeleiders zijn vaak alleen op de locatie of met z’n tweeën, maar dan staan ze vaak verspreid over het pand. Het is dan heel gemakkelijk om even snel naar DigiContact te bellen om ergens over te overleggen. Er gebeuren soms dingen waar begeleiders van onder de indruk raken of waarbij ze niet zeker weten of ze de protocollen goed hebben gevolgd. Bij ons kunnen ze dan terecht voor die check en het collegiale overleg. Het kan dus heel klein, maar ook heel groot zijn. Begeleiders op de locaties kunnen achter de voordeur kijken, kennen de cliënten veel beter en weten wat daarin nodig is. Wij zijn echt een aanvulling op die bestaande ondersteuning. Op grote schaal wordt aangegeven dat begeleiders dat heel fijn vinden.”

“Soms maken begeleiders zich er zorgen over of DigiContact hun werk overneemt. Ik leg dan uit dat we juist met elkaar gaan kijken hoe we de meerwaarde van de samenwerking kunnen vinden, zodat we samen de ondersteuning optimaal kunnen vormgeven.”

Hoe zorg je ervoor dat DigiContact goed integreert in het team? “Het is lastig om daar een eenduidig antwoord op te geven. We kijken altijd per locatie hoe de ondersteuning nu is, wat de wenselijke situatie is en hoe we helemaal opnieuw met elkaar kunnen kijken hoe we de ondersteuning kunnen vormgeven. We bespreken waar de meerwaarde zit van DigiContact en waar je iemand achter de voordeur nodig hebt. We leveren daarin maatwerk per locatie.”

Wij kunnen een aanvulling zijn wanneer er veel herhaling nodig is, bijvoorbeeld als iedere avond een bepaald onderwerp besproken moet worden

Wat zijn de momenten dat er wel iemand op locatie nodig is? “Je hebt natuurlijk veel dingen waarbij je bij iemand achter de voordeur wilt kijken, zoals wanneer je wilt weten hoe de persoonlijk verzorging van iemand gaat en als er grotere doelen zijn waaraan je wilt werken. Dan wil je als begeleider gewoon bij iemand op de bank kunnen zitten. Daarin kunnen wij wel een aanvulling zijn, bijvoorbeeld als er herhaling nodig is. Soms moet er iedere avond over een bepaald onderwerp gepraat worden. Dat is iets wat DigiContact zou kunnen doen. Ga je echt met elkaar door de papieren heen of heeft een cliënt voor een bepaald onderwerp echt een vertrouwensband nodig met een begeleider, dan is DigiContact niet handig.”

“Een vertrouwensband met de cliënt is juist niet wat wij willen. We vinden het namelijk belangrijk dat cliënten met iedere begeleider die op een locatie werkt goede gesprekken kunnen voeren. We willen warm contact, maar hebben in die zin niet een vertrouwensband zoals die met een begeleider kan bestaan. Daarin zit een verschil.”

We zijn 24/7 bereikbaar, waardoor cliënten ons kunnen bellen als de slaapdienst al slaapt

Wat zijn volgens jou de sterke punten van DigiContact? “Soms vinden cliënten het moeilijk om bepaalde onderwerpen met een begeleider op locatie te bespreken en is de drempel lager om dat met DigiContact te bespreken. Dat kunnen intieme onderwerpen zijn, maar het kan ook zijn dat iemand om 1 uur ’s nachts nog even wilt bellen. De slaapdienst slaapt dan al, maar wij zijn 24/7 bereikbaar.”

Soms is het lastiger om iets met een vreemde te bespreken en soms is het juist makkelijker. Zien jullie daar een patroon in? “Nee, bijna niet. Ik denk dat het ook heel persoonlijk is en je daarom per cliënt en per locatie moet kijken wat er wenselijk is en waar die meerwaarde zit.”

Verwanten kunnen weer echt familie zijn

Zien jullie ook een meerwaarde voor verwanten van de cliënten? “Wat we veel terugkrijgen van verwanten, is dat zij eerder altijd de persoon waren die cliënten belden als ze even niet bij de begeleiding terecht konden. Nu DigiContact daarvoor is, merken verwanten dat er minder vaak een beroep op hen gedaan wordt. Ook kunnen zij de cliënt naar DigiContact verwijzen als het over zorginhoudelijk dingen en hulpvragen gaat. Verwanten geven aan dat ze daardoor weer meer voelen dat de cliënt echt een familielid is en dat ze daardoor veel meer dat familiaire contact met elkaar kunnen hebben. Dat vind ik heel mooi om te horen.”

Preventieve begeleiding vermindert het aantal escalaties

Een gesprek met Koen Ruis, manager sociaal domein bij zorgaanbieder Amarant. 

DigiContact betekent voor mij een andere vorm van zorg verlenen. We komen altijd op afspraak bij mensen thuis. Nu hebben onze cliënten de mogelijkheid om op hun uur en tijd contact te maken met de begeleiders van DigiContact. Dat biedt veel voordelen. Als je als cliënt alle vragen uit moet stellen, kunnen ze hoger oplopen. Doordat zij via DigiContact hun vragen meteen kunnen stellen, kan dit voorkomen worden. Onze begeleiders die bij de mensen thuiskomen, hebben daardoor veel minder brandjes te blussen.

Van een pilot met 50 cliënten nu naar 250 DigiContact gebruikers

Vorig jaar zijn we met DigiContact gestart met 50 cliënten binnen de sectoren sociaal domein en jeugd. Dit jaar is de pilot uitgebreid naar 250 aansluitingen. Het kwam langzaam op gang. Onze cliënten vonden het in het begin best spannend. Degenen waarvan we van te voren dachten: ‘Die maken er vast geen gebruik van’, doen dat juist wel. De successen zijn wisselend. De een zegt: ‘Ik vind het eng om iemand aan de lijn te krijgen die ik niet ken,’ en anderen vinden dat helemaal geen probleem. Daarin zien we verrassende ontwikkelingen bij cliënten. Naarmate de tijd verstrijkt gaat het beter, zeker voor de cliënten die er wat vaker gebruik van maken. Dan wordt de drempel steeds lager. Ik werk in de ambulante ondersteuning, en daarin moeten we cliënten toch wel vaak vragen om hun vragen uit te stellen tot het moment dat we een afspraak hebben. Juist dat aspect wordt heel goed opgelost met DigiContact. De cliënt heeft een vraag en kan meteen bellen.

DigiContact werkt ook preventief

In preventieve zin werkt het ook heel goed. Bijvoorbeeld bij cliënten die moeite hebben met hun dagritme of met opstaan. Dan belt DigiContact ’s morgens om te vragen hoe het gaat en wat de plannen zijn voor die dag. Dat zijn denk ik mooie dingen, die we zelf nooit kunnen doen. We kunnen wel gaan bellen, maar we zijn ook niet elke dag aan het werk. Bij DigiContact is altijd 24/7 iemand bereikbaar.

Laatst hoorde ik een verhaal van een begeleider. Een cliënt van haar brengt iedere dag haar kind naar school, en daar ziet ze vaak tegenop. Dan belt ze vooraf met DigiContact. Samen met de begeleider neemt ze de stappen door om haar kind gereed te maken voor school en te brengen. Haar zelfvertrouwen neemt daardoor toe en ze wordt er rustig van. Dat vind ik een heel mooi voorbeeld van wat DigiContact kan betekenen in het dagelijks leven van onze cliënten. Als je je voorstelt dat die dagen voordien heel erg hectisch begonnen, met een hoop stress en gedoe, dan is er toch wel veel veranderd, door één simpel telefoongesprek. Dat daardoor de dag gewoon rustig start, dat vind ik een mooi resultaat. Het gaat er in dit voorbeeld eigenlijk om, dat er een bepaalde routine wordt ingezet. Hoe maak je je kind wakker, hoe bereid je het kind voor op de dag? Het geeft de ouder rust en zelfvertrouwen. De spanning valt weg en daardoor wordt het contact met het kind een stuk beter. Voor ouders met een verstandelijke beperking zijn dit soort dagelijkse dingen gewoon heel moeilijk.

De zorg toegankelijk én betaalbaar houden

Amarant besloot om DigiContact in te zetten omdat we zochten naar manieren om de zorg toegankelijk, maar ook betaalbaar te houden. Net als andere aanbieders in de zorg hebben we te maken met verlaagde zorgbudgetten. Maar toch wilden we het juist niet vanuit financiën inzetten maar vanuit inhoud. Dus zo hebben we ernaar gekeken. Wat zijn nu de vragen van onze cliënten, en hoe kunnen we hier invulling aan geven? Is het dan nodig om sommige dingen anders op te pakken dan we nu doen? Toen kwamen we in contact met DigiContact en zagen we de mooie resultaten. Maar ja, volgens mij kun je niet alles zomaar blindelings overnemen, en dus hebben we gebruik gemaakt van de mogelijkheid om een pilot te starten met 50 cliënten. Zo hebben we goed kunnen kijken of het daadwerkelijk een verbetering van de zorg bracht. Het resultaat is dat we toch wel wat dingen hebben aangepast. We hebben bijvoorbeeld samen met DigiContact abonnementsvormen ontwikkeld. In eerste instantie werd DigiContact gewoon betaald vanuit het budget dat we hadden voor de pilot. Nu is het een onderdeel van het reguliere zorgbudget en houden we hier rekening mee in de beschikkingen en dergelijke. We hebben hier randvoorwaarden voor afgesproken, waar de verschillende abonnementsvormen goed in passen.

Meer zorg leveren binnen hetzelfde budget

Zorginhoudelijk zorgt dat ervoor dat we veel meer contactmomenten met de cliënten kunnen hebben binnen hetzelfde budget. We zien dat cliënten veel minder hoge pieken en dalen ervaren. Preventieve begeleiding voorkomt dat er zaken escaleren en dat we alleen nog maar reactief kunnen handelen. Ja, dat zijn mooie dingen. Waar ik zag dat DigiContact verschil maakte, was een cliënt die heel veel appte naar de begeleiding. Ze belde ook veel, en was teleurgesteld wanneer de begeleider niet altijd bereikbaar was. Er werd structuur in deze situatie gebracht, door haar de mogelijkheid te geven om elke dag even te bellen met DigiContact. Het overmatig appen hield op en de relatie tussen cliënt en begeleider werd hierdoor een stuk beter. Doordat de cliënt zo vaak appte, was de reactie weleens: ‘Daar heb je haar weer, wat moet ik er nu weer mee.’ En de cliënt op haar beurt denkt: ‘Die begeleider van mij, die is er nooit, die neemt nooit op.’ Dat verstoort de relatie. Door dat te reguleren, heb je die irritaties niet meer naar elkaar toe. Het geeft rust.

DigiContact als sparringpartner

Straks krijgen we wellicht te maken met nog lagere zorgbudgetten. Of met een gebrek aan personeel. Dan moet je gaan kijken hoe je zorg anders gaat organiseren. Je kan daarbij bijvoorbeeld kijken naar vermindering van reistijd en reiskosten van de ambulante medewerkers die bij mensen thuiskomen. DigiContact kan zorgen dat je een stukje van die tijd bespaart. De medewerkers kunnen dan efficiënter ingezet worden. Buiten de reisbewegingen denk ik dat het ook een aanvulling is op de zorg. Voor cliënten maar ook voor medewerkers. In één op één thuissituaties hebben zij alleen zichzelf als middel. Als je DigiContact inzet, wordt er ook vanuit een andere kant bekeken hoe het met de cliënt gaat. Door samen af te stemmen ontstaat er een completer beeld van de best mogelijke begeleiding. DigiContact is een aanvulling op de huidige zorg. De begeleiding bij de mensen thuis zal altijd blijven. Het contact tussen medewerkers van Amarant en van DigiContact gebeurt nu nog voornamelijk in de overdrachtssfeer. Waar we naartoe kunnen gaan, is dat we DigiContact als sparringpartner kunnen gebruiken. Wanneer je als begeleider een vraag hebt of een situatie meemaakt, kun je zo samen van gedachten wisselen over wat je zou kunnen doen. Zo zou je het ook als hulpmiddel voor medewerkers kunnen inzetten.

Samen zoeken naar de best mogelijke zorg

We hebben nu binnen Amarant allerlei bereikbaarheidsdiensten, waarbij medewerkers met managers of gedragsdeskundigen kunnen bellen. Dit kan voor een gedeelte ook door DigiContact kunnen worden gefaciliteerd. Die zijn tenslotte toch al 24/7 bereikbaar. De bereikbaarheidsdienst binnen Amarant kan dan beperkt worden tot situaties waar opschaling nodig is. DigiContact is voor Amarant een aanvulling op de huidige zorg. Er zijn hierin nog veel mogelijkheden te onderzoeken. We streven hierbij voortdurend naar de beste zorg voor onze cliënten en een optimale werkomgeving voor onze medewerkers.